اثر عصاره سرخار گل (Echinacea purpurea) بر برخی شاخص های ایمنی و بازماندگی قزل آلای رنگین کمانOncorhynchus mykiss) در برابر با استرپتوکوک اینیایی (Streptococcus iniae)

در این تحقیق از عصاره گیاه سرخارگل (echinacea purpurea) به منظور ارزیابی برخی از شاخص‌های ایمنی شناسی و خونشناسی در بچه ماهیان قزل‌آلا (باوزن متوسط 16گرم و در دمای 20-14 درجه سانتیگراد) و مقاومت آنها در برابر استرپتوکوکوس اینیایی (streptococcus iniae) استفاده گردید. سه غلظت از عصاره سرخارگل (5/0، 1 و 5/1 گرم بر کیلوگرم غذا) به جیره غذایی ماهیان مذکور اضافه شد و با گروه کنترل (جیره فاقد سرخارگل) به مدت 60 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. شاخص‌های مورد بررسی شامل تغییرات اجزا کمپلمان (c3، c4)، رادیکال آزاد اکسیژن، لیزوزیم، تعداد گلبولهای سفید، درصد لنفوسیت، مونوسیت و نوتروفیل بوده و در انتهای کار نیز آلوده کردن با باکتری استرپتوکوکوس اینیایی انجام و درصد بقا و ماندگاری ماهیان مورد آزمایش، ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که مقادیرc3 ، لیزوزیم، رادیکال آزاد اکسیژن، تعداد کل گلبولهای سفید و درصد نوتروفیل پس از 60 روز افزایش معنی‌داری در تیمارهای حاوی سرخارگل نسبت به گروه کنترل داشته (05/0p < ) و غلظتهای بالاتر (5/ 1گرم) آن نیز نتایج بهتری داشت. روند افزابشی c4 و مونوسیت چشمگیر نبوده و در واقع دارای اختلاف معنی‌دار نبوده اند. آلوده کردن ماهیان مورد آزمایش با باکتری فوق الذکر، مشخص شد که ماهیان دریافت کننده عصاره سرخارگل (5/1 گرم) دارای ماندگاری 11/91 درصد بوده، در صورتی که در گروه کنترل این میزان 44/44 درصد بوده است. نتیجه‌گیری کلی آنکه گیاه مورد استفاده دارای اثرات تقویت کننده بر سیستم ایمنی ذاتی بوده و غلظت‌های بالاتر آن (5/1 گرم) نتایج بهتری به همراه دارد. ضمنا می‌توان ادعا نمود استفاده از عصاره سرخارگل (5/1 گرم بر کیلوگرم غذا) باعث افزایش مقاومت بچه ماهیان قزل‌آلا در برابر استرپتوکوکوزیس شده و می‌توان از آن به عنوان محرک ایمنی در جیره غذایی استفاده نمود.