اثر پروبیوتیکی مخمر ساکارومایسس سرویزیا (Saccharomyces cerevisiae) و آسپرژیلوس نایجر (Aspergillus niger) بر رشد و پاره‎ای از شاخص‎های ایمنی فیل ماهیان جوان (Huso huso) پرورشی

هدف از این تحقیق، ارزیابی اثرات پروبیوتیکی مخمر ساکارومایسس سرویزیا و آسپرژیلوس نایجر بر رشد و بازماندگی، نرخ ترشح آمونیاک، برخی از پارامترهای ایمنی و میکروبیوتای روده فیل ماهیان جوان (huso huso) پرورشی بود. این پژوهش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار انجام شد که شامل تغذیه فیل ماهیان جوان با جیره‎های غذایی حاوی 106×2، 106×4 و 106×6 سلول در گرم غذای پروبیوتیک و تیمار شاهد با جیره پایه بدون پروبیوتیک بود. فیل ماهیان با میانگین وزنی 81/2±8/31 گرم (± خطای استاندارد) به صورت تصادفی در 12 حوضچه فایبرگلاس 1000 لیتری با تراکم 30 قطعه ماهی در هر تانک توزیع گشتند. پس از 8 هفته غذادهی با جیره‎های آزمایشی در انتهای دوره، شاخص‎های رشد و زنده‎مانی، ایمنی، نرخ ترشح آمونیاک و میکروبیوتای روده‎ای بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که جیره‎ غذایی مکمل سازی شده با 106×6 سلول در گرم غذا قارچ‎های پروبیوتیکی، بطور معنی‎داری شاخص‎های رشد، ایمنی، نرخ بقا و نرخ ترشح آمونیاک را نسبت به گروه شاهد بهبود دادند. بررسی تراکم کل پروبیوتیک‎های قارچی و لاکتوباسیلوس‎های میکروبیوتای روده نیز موید افزایش معنی‎دار سطوح این میکروارگانیزم‎ها در روده بود. مطالعه حاضر نشان داد که افزودن ترکیبی پروبیوتیک‎های ساکارومایسس سروریزیا و آسپرژیلوس نایجر (با غلظت 106×6 سلول در گرم غذا)، می‎تواند تاثیر مطلوبی بر فاکتور‎های رشد و ایمنی فیل ماهیان جوان پرورشی داشته باشد.