اثرات هیستوپاتولوژیک کلرید جیوه بر بافت کلیه و روده بچه تاسماهی ایرانی Acipenser persicus

به منظور مطالعه اثرات کلرید جیوه روی بافت کلیه و روده بچه تاسماهیان ایرانی acipenser persicus، بچه ماهیان در آب شیرین حاوی ppb 15 کلرید جیوه و گروه شاهد در آب شیرین فاقد کلرید جیوه به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. مهمترین اثرات هیستوپاتولوژیک کلرید جیوه بر بافت کلیه در مقایسه با گروه شاهد شامل گشادشدگی مویرگ‌های گلومرولی و در نتیجه افزایش حجم گلومرول، اشغال کامل کپسول بومن، جدا شدن غشای پایه سلولهای توبول‌های کلیوی، کاهش فضای داخلی توبول‌ها، نکروزه شدن سلول‌ها، کاهش بافت پیوندی در دیواره میزنای و همچنین کاهش انسجام بافت کلیه به دلیل تخریب شدید بافت لنفوهماتوپویتیک بود. در بافت روده از بین رفتن و کنده شدن حاشیه مسواکی سلولهای اپیتلیومی روده، نکروزه شدن سلولهای اپیتلیومی، کاهش سلولهای ترشحی، چروکیده شدن و تغییر شکل یافتن فولیکولهای ترشحی و همچنین کاهش یا بسته شدن لومن فولیکولهای ترشحی مشاهده گردید. بررسی نتایج نشان می‌دهد حتی مقادیر کم (ppb 15) جیوه غیرآلی می‌تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت بچه تاسماهیان ایرانی که از گونه‌های اقتصادی مهم و در معرض خطر دریای خزر محسوب می‌شود، داشته باشد.