توانایی بسترهای مختلف نشست باکتریایی تصفیه آب درسیستم‌های مدار بسته پرورش آبزیان

در این تحقیق قابلیت چند نوع بستر نشست باکتریایی (substrate) متفاوت به منظور جذب و تثبیت باکتری‌ها بعنوان پالایشگر زیستی (بیوفیلتر) مورد بررسی قرار گرفت. براین اساس 4 ماده شامل: سنگ کربناتی ((marble، زیولیت (zeolite)، سنگ آذرین بیرونی (scoria) و پلی وینیل کلراید p.v.c)) انتخاب و توانایی این مواد در یک سیستم مدار بسته با حجم 130 لیتر و دبی 7 لیتر در دقیقه و با بیوفیلتری به ابعاد30×40×60 سانتیمتر در 3 تکرار در هر تیمار آزمایش شد. پس از راه‌اندازی سیستم و تثبیت شرایط فیزیکی و شیمیایی، اقدام به تلقیح باکتری با تراکم 105 در میلی‌لیتر بطور همزمان در تمامی 12 تانکر گردید. کارآیی پالایشگرها در حذف آمونیوم و نیتریت در مدت 30 روز با افزودن روزانه 3 تا 10 گرم کلرید آمونیم (nh4cl) در هر تانکر مورد مقایسه قرار گرفت. اندازه‌گیری میزان یونهای آمونیوم و نیتریت، همچنین تغییراتph نشان داد که سنگ آذرین بیرونی بعنوان یک بستر بیوفیلتر بدلیل ایجاد بهترین سطح در جذب باکتری‌ها بطور معنی‌داری مناسب‌تر از دیگر تیمارها می‌باشد. بدین‌ترتیب با استفاده از این بستر نشست باکتریایی می‌توان زمان راه‌اندازی سیستم را از 40 تا 60 روز به کمتر از 15 روز کاهش داد.