مطالعه توده زنده جلبکهای قرمز دارویی در محدوده بین جزر و مدی ساحل چابهار

این تحقیق از فروردین تا اسفند 1384 به مدت یک سال در منطقه چابهار در استان سیستان و بلوچستان اجرا گردید. در ابتدا، براساس جدول جزر و مدی، زمانهای بیشترین جزر در طول ماه در این منطقه بدست آمد و بوسیله متر و gps دستی محدوده رویش جلبکی در ساحل اندازه‌گیری گردید. 15 ترانسکت در منطقه مشخص و عملیات نمونه‌برداری بوسیله کوادرات 50×50 سانتیمتر از داخل این ترانسکت‌ها بطور ماهانه صورت گرفت. نمونه‌های جمع‌آوری شده به آزمایشگاه مرکز تحقیقات شیلاتی چابهار منتقل شد و سپس شستشو و جداسازی گردید. وزن گونه‌های هر ترانسکت بطور جداگانه اندازه‌گیری شد و پس از بدست آوردن میانگین آنها در کل ترانسکت‌ها، جهت برآورد مقدار کلی، در مساحت منطقه (1/18 هکتار) تعمیم داده شد. در این تحقیق، 13 گونه جلبک قرمز با خواص دارویی مورد برداشت و شناسایی قرار گرفتند. از مهمترین آنها می‌توان به خانواده‌های gelidiaceae ,gracilariaceae ,hypneaceae و rhodomelaceae اشاره نمود. مقدار کل این جلبکها حدود 2/865 تن با میانگین ماهانه تقریبی1/72 تن در کل منطقه بدست آمد. بیشترین مقدار آن در بهمن ماه با حدود 8/149 تن (828 گرم بر مترمربع) وکمترین مقدار آن در اردیبهشت ماه با حدود 3/16 تن (2/90 گرم بر مترمربع) بود. بیشترین مقدار جلبکها را گونه gracilaria corticata با 1/33 درصد وکمترین مقدار را گونه hypnea pannosa با 1 درصد شامل شده است.