سنجش کیفی بار آلودگی آلی ناشی از اثرات احتمالی فعالیت‌های آبزی‌پروری در خور غزاله (خلیج فارس) روی کفزیان با استفاده از شاخص ABCه

فعالیت‌های آبزی‌پروری امروزه در دنیا اهمیت فراوانی پیدا کرده‌اند، لذا به موازات این فعالیت‌ها مطالعه اثرات آنها، بر اکوسیستم دریا ضروری بنظر می‌رسد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات احتمالی قفس‌های پرورش ماهیان دریایی خور غزاله واقع در خور موسی در منطقه خوزستان (شمال خلیج فارس)، بر روی جوامع بنتیک بعنوان شاخص آلودگی و استرس و ارزیابی وضعیت سلامت محیط با استفاده از شاخص‌های زیستی انجام شده است. نمونه‌برداری ماهانه به مدت 9 ماه از تیر تا اسفند 1386 انجام گرفت. به این منظور در خور غزاله، 4 ایستگاه برحسب فاصله از زیر قفس‌های پرورشی )زیر قفس، 50 متری قفس، 150 متری قفس، 400 متری قفس بعنوان شاهد) انتخاب شد و از هر ایستگاه سه نمونه رسوب برای جداسازی و شناسایی ماکروبنتوزها ویک نمونه هم برای آنالیز دانه‌بندی رسوبات و سنجش میزان مواد آلی درون رسوبات یا tom، توسط گرپ van veen با سطح مقطع 225/0 مترمربع برداشت شد. میزان مواد آلی در رسوبات خور غزاله با دامنه 26/23-17/6 درصد و دامنه silty-clay به میزان 47/97-76/4 درصد محاسبه شد. در بررسی جوامع بنتیک 12 رده جانوری شناسایی شد که برتیب، پرتاران با 62/60 درصد، نرمتنان با 67/19 درصد و سخت‌پوستان با 49/16 درصد، فراوانترین رده‌های ماکروبنتوزی بودند. فراوانی، توده زنده و شاخص تنوع ماکروبنتوزها در ایستگاه زیر قفس کمتر از ایستگاه شاهد (400متری قفس) اندازه‌گیری شد. در زیر قفس غالبیت با گونهcapitella sp. بود که بعنوان یک گونه فرصت‌طلب در دنیا شناسایی شده و حضور این گونه می‌تواند یکی از شاخصه‌های استرس در محیط نمونه‌برداری شده بشمار رود. نتایج بررسی شاخص abc (abundance biomass curve) نشان داد که ایستگاه زیر قفس، 50 متری قفس و 150 متری قفس دارای آلودگی متوسط محیطی هستند، در صورتیکه ایستگاه 400 متری قفس (شاهد) دارای شرایط بدون آلودگی است.