تاثیر پروتیین هیدرولیز شده حاصل از ماهی ساردین پهلو طلایی (Sardinella gibossa) و ضایعات کشتارگاهی طیور برترکیب اسیدهای آمینه، رشد و بقا آلوینهای ماهی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

در این تحقیق به بررسی تاثیر سطوح دو نوع پروتیین هیدرولیز شده حاصل از ماهی ساردین پهلو طلایی (sardinella gibossa) و ضایعات کشتارگاهی طیور روی رشد، بقا و ترکیب اسیدهای آمینه بدن آلوین‌های ماهی قزل‌آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) بررسی شد. شش جیره غذایی با سطوح متفاوت جایگزینی پروتیین هیدرولیز شده ( 10، 25 و 50 درصد) با آرد ماهی تولید و آلوین‌های ماهی به مدت 30 روز از شروع تغذیه فعال با آن تغذیه شدند. یک جیره غذایی مشابه و بدون پروتیین هیدرولیز شده نیز برای مقایسه بکار رفت. وزن نهایی، نرخ کارآیی پروتیین، ارزش تولیدی پروتیین، بقا و فاکتور وضعیت در آلوین‌های تغذیه شده با جیره‌های جایگزین شده ساردین 25 درصد و ضایعات کشتارگاهی طیور 10 درصد بهتر بود و با جیره شاهد اختلاف معنی‌داری را نشان داد. در بررسی ترکیب اسید آمینه جیره مشخص گردید که جیره‌های ساردین 25 درصد و ضایعات کشتارگاهی طیور 10 درصد نسبت اسیدهای آمینه ضروری متعادل‌تری دارند. همچنین با افزایش میزان پروتیین هیدرولیز شده جیره میزان اسیدهای آمینه آزاد در جیره و ترکیب بدن آلوین‌ها افزایش معنی‌داری پیدا نمود. افزایش پروتیین‌های هیدرولیز شده مورد استفاده در جیره غذایی آلوین‌های ماهی قزل‌آلای رنگین کمان تا یک سطح بهینه می‌تواند باعث بهبود رشد و بقای این ماهی گردد اما کاربرد بیش از حد آن باعث عدم تعادل ترکیب اسیدهای آمینه در بدن آلوین‌ها می‌گردد. حد بهینه برای جایگزینی پروتیین هیدرولیز شده ساردین پهلو طلایی 25 درصد و برای پروتیین هیدرولیز شده ضایعات کشتارگاهی طیور 10 درصد تعیین گردید.