بررسی کمی فلزات سنگین در بافت عضله، کبد و آبشش ماهی کفشک (Euryglossa orientalis) در آبهای شمال خلیج فارس

در این تحقیق غلظت فلزات سنگین (کادمیوم، سرب و مس) در بافت عضله، کبد و آبشش ماهی کفشک (euryglossa orientalis) از خانواده soleidae در دو منطقه صیادی شمال خلیج فارس، به نام بندر هندیجان (بحرکان) در استان خوزستان و بندر دیلم در استان بوشهر اندازه‌گیری و مورد مقایسه قرار گرفت. در تابستان 1387 تعداد 50 نمونه ماهی کفشک بصورت تصادفی از بنادر هندیجان و دیلم در سه ایستگاه جمع‌آوری گردید. بافت نمونه‌های ماهی با استفاده از روش moopam هضم شده و غلظت فلزات کادمیوم، سرب و مس نمونه‌های آماده شده توسط دستگاه جذب اتمی (aas) مورد سنجش قرار گرفت. عناصر کادمیوم، سرب و مس در هر یک از دو منطقه هندیجان و دیلم در بافتهای آبشش، کبد و عضله ماهیان نمایانگر اختلاف معنی‌دار می‌باشند. در منطقه هندیجان بیشترین میانگین (±انحراف استاندارد) کادمیوم و مس در بافت کبد ماهیان (بترتیب 22/0±11/2 و 63/15±41/366 میکروگرم/گرم وزن خشک) و کمترین میزان آنها در بافت عضله (بترتیب 07/0±70/0 و 27/0±08/5 میکروگرم/گرم وزن خشک) مشاهده گردید. در منطقه دیلم نیز بیشترین میانگین (±انحراف استاندارد) این عناصر در بافت کبد (بترتیب 10/0±47/1 و 50/10±24/240 میکروگرم/گرم وزن خشک) و کمترین میزان آن در بافت عضله (بترتیب 07/0±49/0 و 52/0±08/3 میکروگرم/گرم وزن خشک) مشاهده شد. در منطقه هندیجان بیشترین میانگین (±انحراف استاندارد) سرب در بافت آبشش (71/1±72/10 میکروگرم/گرم وزن خشک) و کمترین میزان آن در بافت عضله (05/0±20/5 میکروگرم/گرم وزن خشک) مشاهده گردید. در منطقه دیلم بیشترین میانگین (±انحراف استاندارد) این عنصر در بافت آبشش (52/0± 91/6 میکروگرم/گرم وزن خشک) و کمترین میزان آن در بافت عضله (52/0±09/4 میکروگرم/گرم وزن خشک) مشاهده شد. بطور کلی مطالعه حاضر نشان داد بافت‌های مختلف ماهی کفشک منطقه هندیجان دارای غلظت بیشتری از فلزات سنگین نسبت به منطقه دیلم می‌باشند. همچنین مقادیر کادمیوم و سرب در بافت عضله ماهی کفشک، در هر دو منطقه نمونه‌برداری (هندیجان و دیلم) از استانداردهای جهانی مانندwho ، fao، its و... از حد مجاز بالاتر بود.