بررسی روند تغییرات برخی از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی در استخرهای پرورشی میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannaemi) از رودخانه بهمنشیر تا پساب خروجی مزارع پرورشی

بدنبال معرفی میگوی پاسفید غربی (litopenaeus vannamei) به صنعت تکثیر و پرورش کشور توسط سازمان شیلات ایران، پست لاروهای این گونه در سال 1385 در استخرهای خاکی واقع در سایت‌های پرورش میگوی استان بوشهر و چویبده آبادان در استان خوزستان با موفقیت پرورش یافت. با توجه به اهمیت بررسی کیفیت آب ورودی به استخرها و پساب خروجی تعداد 11 ایستگاه در این سایت در نظر گرفته شد. از این تعداد 2 ایستگاه در رودخانه بهمنشیر، 2 ایستگاه بر روی کانال‌های آبرسانی c4 و c5، 6 ایستگاه روی مزارع فعال پرورش میگو در مجاورت کانال‌های آبرسانی c4 و c5 و 1 ایستگاه در پساب خروجی از استخرها انتخاب گردید. نمونه‌برداری از تیر ماه تا مهر ماه سال 1387 و در طول زمان پرورش به مدت سه ماه بطول انجامید. نمونه‌برداری از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی بصورت دو هفته یکبار و در مجموع به تعداد 66 نمونه انجام شد. اندازه‌گیری برخی از پارامترها از قبیل دما و ph در محل و با استفاده از دستگاه hach و اندازه‌گیری سایر پارامترها مانند اکسیژن، bod5، شوری، سختی کل، نیترات، نیتریت، فسفات و کدورت پس از انتقال نمونه به آزمایشگاه و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و روشهای استاندارد صورت گرفت. نتایج حاصل از آنالیز پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در ایستگاههای مورد بررسی نشان داد که بیشترین میزان اکسیژن محلول (ppm43/11)، فسفات (ppm93/3)، نیترات (ppm4/8) و tss(کل مواد جامد)(ppm5048) نیتریت (ppm18/0) و ph (4/8) bod5 (ppm39/10) بود. مقایسه مقادیر اندازه‌گیری شده در این مطالعه با استانداردهای موجود حاکی از آن است که بغیر از مقادیر فسفات، نیترات و tss اندازه‌گیری شده در رودخانه سایر پارامترها با استانداردهای ارایه شده مطابقت داشته است و عموما آب ورودی اختلاف عمده‌ای نسبت به آب خروجی خارج شده از حوضچه‌های پرورشی نداشته و در حد مجاز بوده است.