فراوانی و توزیع مکانی ذرات میکروپلاستیک در رسوبات رودخانه خرمارود، استان گلستان

رودخانه‌ها به طور موثر میکروپلاستیک‌ها را به دریاها منتقل می‌کنند، اما در طول این انتقال، میکروپلاستیک‌ها می‌توانند به طور موقت در رسوبات ذخیره شوند جایی‌که به دلیل فرآیندهای بیولوژیک و فیزیکی، بیشتر دچار تکه تکه شدن می‌شوند. این مطالعه با هدف بررسی توزیع و فراوانی میکروپلاستیک‌ها (mps) در رسوبات سطحی رودخانه خرمارود، استان گلستان انجام شده است. در مجموع، 15 نمونه رسوب (5 ایستگاه با 3 تکرار) در فصل بهار، سال 1401 نمونه‌برداری شد که شناسایی فیزیکی میکروپلاستیک‌ها با استفاده از استریومیکروسکوپ مورد مطالعه قرار گرفت. ترکیبات پلیمری آنها با استفاده از دستگاه طیف‌سنج مادون‌قرمز تبدیل فوریه بازتاب کل ضعیف (atr-ftir) مشخص شد. نتایج نشان داد که ایستگاه 5، با فعالیت انسانی بالا 160±880 ذره در یک کیلوگرم از رسوبات خشک، بیشترین فراوانی میکروپلاستیک و ایستگاه 1، بالادست رودخانه با 66±200 ذره بر کیلوگرم دارای کمترین فراوانی بود. میانگین mps مشاهده ‌شده در تمامی ایستگاه‌های مورد مطالعه 92.80±430.17 ذره بود. بیشترین فراوانی را میکروپلاستیک‌‌های رشته‌‌ای (77.52 درصد) و کمترین فراوانی را فیلم‌‌ها (3.10 درصد) داشتند. نتایج نشان داد که گروه 1000-500 میکرومتر با 44.19 درصد،  بیشترین فراوانی درحالی‌که گروه 5000-3000  با 3.88 درصد دارای کمترین فراوانی بودند. رنگ‌‌ سیاه با 55.81%  بیشترین و رنگ آبی با 2.33 درصد دارای کمترین فراوانی بودند. ترکیب پلیمری mps شامل پلی‌‌پروپیلن (pp، 41 درصد)، پلی‌‌اتیلن (pe، 30 درصد)، پلی‌‌استایرن (ps، 16 درصد) پلی‌‌استر (ps، 11 درصد) و پلی‌‌آمید (pa، 2 درصد) بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که mps در رسوبات ساحلی منابع متعددی دارند که غالباً از توریسم، فاضلاب و بسته‌بندی مشتق شده است.

abundance and spatial distribution of microplastics particles in sediments of khormarud river, golestan province

rivers efficiently transfer microplastics into seas, meanwhile they can be temporarily stored in sediments, where they undergo further fragmentation due to biological and physical processes. this study was conducted with the aim of investigating the distribution and abundance of microplastics (mps) in the surface sediments of khormarud river, golestan province, iran. a total of 15 sediment samples (5 stations with 3 replicates) were taken in the spring of 2022 and the identification of mp was studied using a stereomicroscope. their polymer compositions were characterized using weak total reflectance fourier transform infrared spectrometer. the results showed that station 5, with high human activities, had the highest frequency of mps with 880±160 particle/kg of dry sediments, and station 1, upstream of the river, had the lowest frequency with 200±66 particle/kg. the average of mps observed in all studied stations was 430.17 ± 92.8 particles. the most abundant mps were fiber (77.52%) and the least abundant were films (3.10%). the results showed that the 500-1000 µm group had the highest frequency with 44.19%, while the 3000-5000 µm group had the lowest frequency with 3.88%. black color was the most frequent with 55.81% and blue color was the least frequent with 2.33%. the polymer composition of mps includes polypropylene (pp, 41%), polyethylene (pe, 30%), polystyrene (ps, 16%), polyester (ps, 11%), and polyamide (pa, 2%). the results of this study showed that mps in coastal sediments have a complex source that is mostly derived from tourism, sewage, and packaging.