اثرات عادت ‌دهی کوتاه‌مدت مرحله ‌گذار از غذای زنده به غذای خشک بر عملکرد رشد، زنده ‌‌مانی، ترکیب لاشه و پروفایل اسیدهای چرب لارو فیل ماهی (huso huso)

هدف این مطالعه، بررسی اثرات عادت ‌‌دهی کوتاه ‌‌مدت با استفاده از غذاهای زنده مختلف و خشک بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و پروفایل اسیدهای چرب لارو فیل‌‌ماهی (huso huso) است. تعداد 1200 لارو فیل‌ماهی با میانگین وزن اولیه 0.01±0.43 گرم به‌ صورت تصادفی در 12 مخزن گرد پلاستیکی 80 لیتری (100 لارو به ازای هر مخزن) در سه تکرار توزیع شدند. سپس لارو ماهیان به‌ مدت 21 روز با لارو منجمد شیرونومید (t1)، زی‌توده منجمد آرتمیا (t2) و ترکیبی از آنها (t3) تغذیه شدند. گروه شاهد (c) در طول دوره تنها جیره خشک تجاری (0.5 میلی‌‌متر، پروتئین 55.59 درصد، چربی 21.12 درصد، خاکستر 11.76 درصد و رطوبت 7.96 درصد) را دریافت کرد. جهت عادت‌دهی، هر دو روز یکبار، 15 درصد از میزان غذای زنده کاسته و بر میزان غذای خشک افزوده شد. طبق نتایج، وزن نهایی (0.16±4.99 گرم)، وزن کسب شده (0.17±4.57 گرم)، افزایش وزن بدن (72.75±1081.53 درصد) و نرخ رشد ویژه (0.29±11.75 درصد/روز) در t1 به‌ طور معنی‌داری بالاتر از سایر گروه‌های آزمایشی بود (0.05>p). نرخ زنده‌‌مانی در گروه (c) (1.32±56.50 درصد) نسبت به سایر تیمارها به ‌طور معنی‌داری کاهش یافت (0.05>p) و در گروه تغذیه شده با لارو منجمد شیرونومید (t1) مرگ‌ومیری مشاهده نشد‌ (0.05>p). میزان چربی خام (0.08±1.32 درصد) و رطوبت (0.17±80.98 درصد) در t1 به طور معنی‌داری کمتر از سایر تیمارها و محتوای پروتئین خام در t3 (0.39±11.26 درصد) و c (0.44±11.44 درصد) به طور معنی‌داری بالاتر از گروه‌های t1 (0.39±9.23 درصد) و t2 (0.28±9.67 درصد) بود (0.05>p). گروه t3، کاهش معنی‌داری در ارتباط با مجموع اسیدهای چرب n-3 lc-pufa (0.04±9.53 درصد) نسبت به t1 (0.71±11.02 درصد) نشان داد (0.05>p). نسبت epa/dha نیز در گروه t1 به طور معنی‌داری بالاتر (0.03±0.45 درصد) از سایر تیمارها بود (0.05>p). براساس نتایج به‌دست آمده، استفاده از لارو منجمد شیرونومید به دلیل بهبود شاخص‌های رشد، زنده‌‌مانی و ترکیبات اسید چرب جهت سازگاری لارو فیل‌ماهی با غذای خشک طی 21 روز توصیه می‌شود.

effects of short-term adaptation of weaning strategies on growth performance, survival rate, carcass composition, and fatty acids profile of great sturgeon (huso huso) larvae

this study aimed to evaluate the effects of feeding with different types of live feeds on growth performance, survival rate, body composition, and fatty acids profile of great sturgeon (huso huso) larvae during short-time weaning to dry feed. a total of 1200 great sturgeon larvae with a mean initial weight of 0.43±0.01g were distributed randomly into twelve 80-l circular fiberglass tanks (100 larvae per tank) with three replicates. afterward, the fish were fed with frozen chironomid larvae (t1), frozen artemia biomass (t2), and a combination of them (t3). the control group © received only a commercial dry feed (0.5 mm: protein 55.59%, lipid 21.12%, ash 11.76%, and moisture 7.96%) throughout the feeding trial. for weaning, the live feed was reduced by 15% every two days, and the dry feed ratio was also gradually increased. according to the results, the final weight (4.99±0.16g), weight gain (4.57±0.17g), body weight increase (1081.53±72.75%), and specific growth rate (11.75±0.29%/day) were significantly higher in t1 than in other groups (p<0.05). the survival rate (56.50±1.32%) significantly decreased in the control group © (p<0.05); however, no mortality was observed in the group fed chironomid larvae (p<0.05). the crude lipid (1.32±0.08%) and moisture (80.98±0.17%) levels of t1 were higher than other groups, and the crude protein content was significantly higher in t3 (11.26±0.39%) and c (11.44±0.44%) than t1 (9.23±0.39%) and t2 (9.67±0.28%) groups (p<0.05). there was a significant decrease in total n-3 lc-pufa fatty acids (9.53±0.04%) in t3 than in t1 (11.02±071%) (p<0.05). the epa/dha ratio in t1 was significantly higher (0.45±0.03%) than other treatments (p<0.05). consequently, the administration of frozen chironomid larvae is recommended during a 21-day adaptation period of great sturgeon larvae to the dry feed, due to the optimizing effects on growth indices, survival, and fatty acid contents.