ارزیابی زی‌‌توده، رشد، زنده‌‌مانی و ترکیبات بیوشیمیایی جلبک tetraselmis tetrathele با استفاده از پساب‌های لبنیات و مخمر

جلبک تک‌‌سلولی tetraselmis tetrathele یکی از گونه‌‌های آب شور است که به علت ارزش غذایی زیاد و ترکیبات زیست‌‌فعال و سهولت در کشت، استفاده گسترده‌‌ای در صنعت و آبزی‌پروری دارد. در این مطالعه کشت انبوه جلبک t. tetrathele با استفاده از پساب کارخانه‌های شیر و مخمر با هدف ارزیابی رشد، زنده‌‌مانی و ترکیبات بیوشیمیایی (پروتئین، چربی، کربوهیدرات) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت یک طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار شامل؛ کانوی، پساب‌های خام شیر و مخمر به عنوان محیط کشت هر کدام در دو حالت رقیق (5 میلی‌لیتر به ازاء هر لیتر از محیط کشت) و غلیظ (10 میلی‌لیتر به ازاء هر لیتر از محیط کشت)، طی یک دوره 11 روزه انجام شد. نتایج نشان داد که این گونه از توانایی رشد در پساب خام شیر و مخمر برخوردار است، اما بیشترین تراکم‌‌سلولی در تیمار کانوی رقیق (تراکم106×9.12 سلول در هر میلی‌لیتر و رشد ویژه 0.87 در روز) و بیشترین میزان رشد ویژه جلبک در تیمار مخمر رقیق (تراکم10^6×6.68 سلول در هر میلی‌لیتر و رشد ویژه 2.84 در روز)، مشاهده شد. این در حالی است که تیمار پساب خام شیر رقیق زنده‌‌مانی بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشت. بیشترین میزان پروتئین و چربی در تیمار پساب خام شیر غلیظ (به‌ترتیب 44.6 درصد و 9.71 درصد از وزن خشک) و بیشترین مقدار کربوهیدرات نیز در تیمار مخمر غلیظ (31.49 درصد از وزن خشک) به‌دست آمد. براساس میزان رشد ویژه، زنده‌مانی و ترکیبات بیوشیمیایی می‌‌توان نتیجه‌‌گیری کرد که پساب‌های شیر و مخمر می‌‌توانند به عنوان محیط کشت مناسب نیمه‌‌صنعتی در پرورش انبوه این جلبک به‌کار برود و برای تولید ترکیبات زیست‌فعال و سوخت‌های زیستی از زی‌توده حاصله توصیه می‌گردد.

evaluation of biomass, growth, viability, and biochemical composition of tetraselmis tetrathele using dairy and yeast wastewaters

tetraselmis tetrathele is a species of saltwater that is widely used in industry and aquaculture due to its high nutritional value, bioactive compounds, and ease of cultivation. in this study, mass cultivation of this species was evaluated using effluent from dairy and yeast factories to evaluate growth, viability, and biochemical compounds (protein, fat, carbohydrate). the experiment was performed in a completely randomized design with six treatments; conway, raw milk and yeast effluents as culture media, each in two modes, diluted (5 ml per liter of culture medium) and concentrated (10 ml per liter of culture medium) for 11 days. the results showed that this species was able to grow on dairy and yeast wastewaters, but the highest cell density in diluted conway (9.12 × 106 cells per ml and 0.87 per day) and the highest specific growth rate in diluted yeast (6.68 × 106 cells per ml and 2.84 per day) were measured. however, the diluted raw dairy treatment had more survival than other treatments. the highest amount of protein and fat was obtained in the concentrated dairy treatment (44.6% and 9.71% of dry weight, respectively) and the highest amount of carbohydrates was obtained in the concentrated yeast treatment (31.49% of dry weight). based on the specific growth rate, viability, and biochemical compositions it can be concluded that dairy and yeast wastewaters can be used as a suitable semi-industrial culture medium for mass cultivation of this species and it is recommended for the production of bioactive compounds and biofuels from the obtained biomass.