تغییرات کیفی میگوی سرتیز (metapenaeus affinis) طی نگهداری با تاخیر در یخ‌

در مطالعه حاضر تاثیر تاخیر در یخ‌گذاری بر کیفیت و مدت ماندگاری میگوی سرتیز (metapenaeus affinis) طی یک دوره 18 روزه نگهداری در یخ مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور میگوهای تازه صید شده در سه تیمار تقسیم بندی گردید. گروه اول بلافاصله در یخ قرار داده شد در حالی که گروه‌های دوم و سوم به ترتیب یک ساعت و دو ساعت پس از صید با یخ مخلوط شده و پوشانده شدند و مدت زمان ماندگاری با بررسی شاخص‌های میکروبی (شمارش کلی باکتری‌های مزوفیل و سرمادوست)، فاکتورهای شیمیایی (ph، tvbn و tbars) و ارزیابی حسی تعیین گردید. ارزیابی میکروبی نشان داد، کمترین رشد باکتریایی در اولین گروه از میگوها که بلافاصله پس از صید در یخ نگهداری شدند، رخ داده است (p<0.05). در میان شاخص‌های شیمیایی، بیش‌ترین میزان افزایش ph، tvb-n و tbars در میگوهای یخ‌گذاری شده با دو ساعت تاخیر مشاهده گردید. نتایج ارزیابی حسی نشان داد، مدت ماندگاری میگوهای گروه اول که به طور مداوم در یخ نگهداری شدند، دوازده روز بود در حالی که در مورد گروه های دوم و سوم که با یک ساعت و دو ساعت تاخیر پس از صید در یخ نگهداری شدند، به ترتیب به 10 و 8 روز کاهش یافت. ‌در اکثر روزهای این مطالعه همبستگی بالایی میان شاخص‌های حسی، میکروبی و شیمیایی وجود داشت. بررسی شاخص‌های حسی، میکروبی و شیمیایی تیمارهای مورد بررسی نشان داد، هر یک ساعت تاخیر در یخ‌گذاری منجر به کاهش دو روزه زمان ماندگاری میگو در مقایسه با نمونه‌های با یخ‌گذاری بلافاصله شده است.

Quality changes of Jinga shrimp (Metapenaeus affinis) during delayed storage in ice

The present study, investigated the effect of delayed ice storage on the quality and shelflife of Jinga shrimp (Metapenaeus affinis) during a period of 18 days. Freshly captured shrimps were divided into three groups. The first group was kept in ice immediately, while the second and third groups were mixed and covered with ice one hour, and two hours after capture respectively. The shelflife of each group was determined using microbial (total number of mesophilic and psychrophilic bacteria), chemical (pH, Total Volatile Bases Nitrogen lsquo;TVBN rsquo; and Thiobarbituric Acid lsquo;TBA rsquo;) and sensory indices. The results of microbial counts showed that the least bacterial growth occurred in the first group, preserved in ice immediately after the catch (P < 0.05). Among the chemical parameters the highest increase in pH, TVBN and TBA was observed in the third group, preserved in ice with two hours delay. The outcome of the sensory evaluation revealed that the shelflife of the first group of shrimps constantly stored in ice was 12 days while those of the second and third groups kept in ice with one and two hours delay after capture decreased to 10 and 8 days respectively. In most days of this study, there was a high correlation between sensory, microbial and chemical indices. The results of sensorial, microbial and chemical tests of the treatments indicate that every hour of timelag in icestorage of freshly captured Jinga shrimp will reduce its shelflife by about two days compared to the samples iced immediately after catch.