تغییرات میزان ازت فرار و هیستامین ماهی کیلکا در روشهای نگهداری

این تحقیق به منظور حفظ کیفیت ماهی کیلکا برای مصرف انسانی انجام گردیده است . در این مطالعه روشهای نگهداری ماهی کیلکا در مخزن آب سرد دریا و یخ خرد شده در فصول مختلف مورد بررسی قرار گرفته و با روش سنتی مقایسه شده است . برای این منظور از ماهی کیلکای نگهداری شده به روشهای فوق الذکر در زمانهای صفر بلافاصله پس از صید ، پنج و ده ساعت پس از صید از زمان صید تا رسیدن به محل نگهداری و یا عمل آوری نمونه برداری گردید و تغییرات ازت فرار tvn و هیستامین مورد آزمایش قرار گرفت .میانگین میزان هیستامین تا 10 ساعت پس از صید طی چهار فصل در روش سنتی 100/ mg 3/10 می باشد ولی در روشهای نگهداری در مخزن آب سرد و یخ خرد شده به ترتیب 100/mg 2/2 و 100/mg 5/1 بوده است . میانگین میزان ازت فرار تا 10 ساعت پس از صید طی چهار فصل در روش سنتی 100/mg 3/22 بود ، در حالیکه میزان این فاکتور در روش های نگهداری در یخ خرد شده و مخزن آب سرد بترتیب 100/mg 19 و 100/mg 17 بوده است .بررسی نتایج نشان داده است که مقایسه تغییرات این عوامل درماهی نگهداری شده به روش سنتی و روشهای دیگر از نظر آماری دارای اختلاف معنی داری می باشد p<0.05 گرچه بین دو روش نگهداری ماهی در آب سرد دریا و یخ خرده شده از نظر عددی تفاوتی دیده می شود ولی از نظر آماری این تفاوت معنی دار نیست . در عین حال ماهی نگهداری شده درمخزن آب سرد از کیفیت مطلوبتری برخوردار است . بنابراین برای جلوگیری از کاهش کیفیت ماهی صید شده و عرضه آن برای مصارف انسانی ، بهتر است که ماهی با این روش نگهداری گردد .