اثر تیمارهای هورمونی بر تخم ریزی و کیفیت لارو تولیدی ماهی شانک باله زرد عربی acanthopagrus arabicus,

در مطالعه حاضر به منظور ارتقاء بازده تولید ماهی شانک باله زرد عربی acanthopagrus arabicus به عنوان یکی از گونه های مناسب برای پرورش در قفس اثر تزریق هورمون های hcg، lhrha2، عصاره هیپوفیز کپور و ترکیبی از هیپوفیز کپور و lhrha2 بر روی مولدین ماده مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای هورمونی و گروه کنترل در سه تکرار انجام شد که در هر تکرار 30 قطعه ماهی با نسبت جنسیت 1 به 1 وجود داشت. میانگین وزن نرها و ماده ها به ترتیب 310 و 675 گرم بود. در هر تکراری ماهیان ماده دو بار با دوز مشابه در فاصله زمانی 24 ساعت تزریق شدند. تخم ریزی در تمامی تانک ها اتفاق افتاد. همه تیمارهای هورمونی سبب شدند تخم ریزی زودتر و در بازه زمانی کوتاه تری اتفاق بیافتد. هماوری نسبی در تیمار هورمون ترکیبی به طور معنی داری از بقیه تیمارها بالا تر بود اما گروه کنترل و hcg کمترین هماوری نسبی را داشت (p<0/05). درصد تخم های شناور در تیمارهای مختلف و گروه کنترل تفاوت معنی داری را نشان نداد. هم چنین بازماندگی لاروها در روزهای 10 و 35 بین تیمارهای هورمونی با گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت. در این مطالعه چالش گرسنگی روی لاروهای سه روزه انجام شد، به طوری که درصد بازماندگی لاروها در 12، 24، 36، 48، 60 و 72 ساعت بعد از شروع چالش محاسبه شد. درصد بازماندگی لاروها بعد از شروع چالش گرسنگی در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری ثبت نشد. این مطالعه نشان داد که در القای تخم ریزی ماهی شانک زرد باله عربی، تزریق ترکیب هورمونی lhrha2 و cpe نسبت به هر کدام از این هورمون ها به تنهایی و هورمون hcg در ارتقاء کمیت تخم ها بدون تاثیر بر کیفیت آن ها موثرتر می باشد.

Effects of different hormones on induced spawning and larval quality of Arabian yellowfin seabream Acanthopagrus arabicus

Arabian yellowfin sea bream (Acanthopagrus arabicus) is a candidate for cage culture. In this study to improve spawning performance (in quality and quantity) the effects of using human chorionic gonadotropin (HCG), Luteinizing hormonereleasing hormone analogues (LHRHA2), carp pituitary extract (CPE) and a combination of CPE plus LHRHA2 in females were investigated. The hormone treatments and control were tested in triplicates. Each replicate was stocked with 30 fish with a sex ratio of 1:1 and the average weights were 675g and 310g for females and males, respectively. In each trial, females were injected twice with the same dose in 24 hours between of either. Spawning occurred in all tanks and the use of all hormones successfully induced spawning in a shorter time. Relative fecundity was found to be significantly elevated in the mix treatment (p<0.05). Fish in the control group and HCG treatment showed the lowest relative fecundity. Buoyant egg percentage was not significantly affected by different hormones. Results of survival rate percentage in 10 and 35 DPH did not show any significant different between treatments and control group (p>0.05). Starvation challenge was designed for 3 DPH larvae. Survival rate of larvae in 12, 24, 36, 48, 60, 72 hours after starting challenge did not differ significantly among treatments (p>0.05). The present study revealed the best spawning performance of A. arabicus was achieved at a combination of CPE plus LHRHA2, This hormone combination increases the quantity of produced eggs without affecting their quality.