بهبود شاخص‌های رشد و کیفیت لاشه بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser Persicus) با استفاده از پروبیوتیک تجاری دی پرو(D Pro) و مخمر ساکارومایسس سرویزیه (Saccharomycess Cerevisia)

به منظور تعیین اثر پروبیوتیک دی پرو (bacillus licheniformis, bacillus subtilis)و مخمر ساکارومایسس سرویزیه (saccharomycess cerevisia) در جیره غذایی بچه تاسماهی ایرانی(acipenser persicus) بر شاخص های رشد و ترکیب بیوشیمیایی لاشه، تعداد 2400 قطعه بچه تاسماهی ایرانی به صورت تصادفی با میانگین وزن 0.10 ±4.00 گرم )میانگین ±خطای استاندارد( و میانگین طول 0.35 ±9.91 سانتی متر )میانگین ±خطای استاندارد( انتخاب و در چهار تیمار و هر تیمار با سه تکرار گروه بندی شدند. مدت آزمایش 60 روز و محل اجرای آن در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی واقع در استان گیلان بود. تیمارهای آزمایشی شامل 1) 5 گرم دی پرو در کیلوگرم غذا 2) 5 گرم مخمر ساکارومایسس سرویزیه در کیلوگرم غذا 3) 5 گرم دی پرو در کیلوگرم غذا و 5 گرم مخمر ساکارومایسس سرویزیه در کیلوگرم غذا 4) گروه شاهد (جیره پایه فاقد پروبیوتیک و مخمر). نتایج حاصله نشان دادکه، بیشترین میانگین وزن به ترتیب در تیمار حاوی دی پرو حاصل گردید. تیمار دریافت کننده پروبیوتیک دی پرو بیشترین افزایش رشد، کوچکترین ضریب تبدیل غذاییرا داشت، که تفاوت آن با سایر تیمارها، معنی دار (0.05>p) بود. استفاده از دی پرو در جیره سبب شد تا چربی لاشه افزایش یابد که این افزایش از نظر آماری معنی دار بود (0.05>p). رطوبت لاشه با افزودن دی پرو به جیره کاهش یافت که این کاهش سبب اختلاف معنی داری در رطوبت لاشه در مقایسه باکنترل گردید(0.05>p). میزان خاکستر کل لاشه در تیمار حاوی دی پرو و یا مخمر در مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری را نشان نداد (0.05p) افزایش یافته است. مصرف خوراکی 5 گرم پروبیوتیک دی پرو در جیره غذایی بچه تاسماهی ایرانی، باعث افزایش رشد و شاخصهای رشد شده و اسفاده از آن در صنعت آبزی پروری توصیه می شود.

Improving the growth indices and carcasses quality of Acipenser persicus fingerling using D-Pro probiotics and Saccharomyces cerevisiae

To determine the effect of DPro probiotics (Bacillus licheniformis, Bacillus subtilis) and Saccharomyces cerevisiae in Persian sturgeon rsquo;s diet on the growth indices and biochemical analysis of the carcass, a total of 2400 Persian sturgeon species were randomly selected, with a mean weight of 4.00 ±0.10 g (mean ± standard error) and a mean length of 9.91 ±0.35 cm (mean ± standard error), and were assigned to four treatment groups, each of which was carried out with three replications. The present study was conducted within 60 days in Dr. Beheshti Center of Proliferation and Restoration of Persian Sturgeon (Guilan province). The treatments were 1) 5 g/1 kg of DPro, 2) 5g/1kg of Saccharomyces cerevisiae, 3) a mixture of 5 g/1kg of DPro and 5 g/1kg of Saccharomyces cerevisiae, and 4) a control group )a basic diet without any probiotics and yeasts(. Results of the analyses showed that the highest mean weight was obtained in the DPro treatment. The DPro treatment had the highest increase in length and the lowest feed conversion ratio which were significantly different compared to other treatments (P<0.05). Using DPro in their diet led to a carcass fat increase and this increase was statistically significant (P<0.05). By adding DPro to their diet, the carcass moisture decreased and this decrease resulted in a significant difference in the carcass moisture content compared to the control group (P<0.05). The levels of whole carcass ash were not significantly different in the DPro and Saccharomyces cerevisiae treatments compared to the control group (P>0.05). However, differences in the levels of whole carcass ash were observed between the DPro and Saccharomyces cerevisiae treatments, such that the levels of ash significantly increased compared to the DPro treatment (P<0.05). The oral consumption of 5g of DPro probiotic in the Persian sturgeon rsquo;s diet increased growth and growth indices and is recommended to be used in the aquaculture industry.