بررسی کارایی حذف آمونیاک از پساب مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان توسط زغال لیلکی (Gleditschia Caspica)، اسکلت مرجان Antozoa و پشم فولاد (Steel Wool)

یکی از مشکلات صنعت آبزی پروری پساب آمونیاکی ناشی از فعالیت های آبزی پروری است که موجب پر غذایی آبهای دریافت کننده آنها می شود (فرهنگی و حاجی مرادلو، 1390). آمونیاک حتی در غلظت های پایین ممکن است اثرات منفی بر بافت ها و پارامترهای فیزیولوژیک ماهی قزل آلای رنگین کمان داشته باشد. در این بررسی از ترکیب جاذب های فیزیکی همراه با بیوفیلم های جلبکی در بیوراکتور سینوسی (دورانی) استفاده گردید. جاذب ها داخل توری از جنس پلی وینیل کلرید در بیوراکتور قرار گرفتند. به مدت ده روز محیط کشت زایندر به سیستم ترزیق گردید تا بیوفیلم بر جاذب تشکیل گردد. سپس حجم ذخیره ای بیورکتور توسط پساب کارگاه پرورش قزل آلای رنگین کمان واقع در هراز تعویض شد. هر 12 ساعت فاکتورهای آب اندازه گیری و ثبت شد. هدف این پژوهش کاهش بار آمونیاک با استفاده از زغال لیلکی، اسکلت مرجان و پشم فولادی بود که توسط بیوفیلم جلبکی-باکتریایی پوشیده شده است تا بستری مناسب برای حذف فیزیکی و بیولوژک مهیا کند. غلظت اولیه آمونیاک در بیوراکتور 2.50 میلی گرم در لیتر در نظر گرفته شد و هر یک از جاذب ها به طور جداگانه مورد آزمایش قرار گرفتند. نرخ کاهش آمونیاک در زغال لیلکی، اسکلت مرجان و پشم آهن طی دوره 72 ساعته آزمایش بترتیب 91.5%، 82.1%، 78.8% بدست آمد. راندمان حذف آمونیاک در بیوراکتور بر اساس فعالیت متقابل جاذب ها با بیوفیلم در جهت حذف فیزیکی، شیمیایی و زیستی تلقی گردید که نسبت به سیستم های مشابه در زمان کمتری به راندمان مطلوب رسید.

Study on the efficiency of ammonia removal from effluents of rainbow trout farm by lilaki’s coal (Gleditschia caspica), coral shell and steel wool

Ammonia is one of the problems of the aquaculture industry that causes by aquaculture activities, which can be enriched water body. Ammonia, even in low concentrations may also have negative effects on the tissues and physiological factors of rainbow trout. In this study, the combination of physical absorbents with algae biofilms in a sinusoidal bioreactor was used. Adsorbents were placed in a polyvinyl chloride mesh in a bioreactor. For ten days Zayndr medium was injected into the system to form biofilms on the absorber. Then the storage volume of biorector was replaced by rainbow trout breeding farm effluent in Heraz. Every 12 hours, water factors were measured and recorded. In this study, the coal, the coral shell and the steel wool that were covered with algaebacterial biofilms and provided a suitable bed for physical and biological removal were used. The initial concentration of ammonia in the bioreactor was 2.5 mg/L and each of the media was tested separately. The rate of ammonia reduction in, lilaki coal, coral shell and steel wool has been 91.5%, 82.1%, and 78.8% during the 72hour test period, respectively. The efficiency of ammonia removal in the bioreactor was based on the complement that the interactions of media with biofilm in the direction of physical, chemical and biodegradation, which yielded optimum efficiency, compared to similar systems at the shorter time.