تاثیر باکتری پروبیوتیکی لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر بازماندگی، پارامترهای بیوشیمیایی و ایمنی آرتمیا ارومیانا

با توجه به اینکه بهبود ایمنی میزبان یکی از اساسی ترین کاربردهای استفاده از پروبیوتیک ها است، در این تحقیق اثر پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر پارامترهای بیوشیمیایی، ایمنی شناختی عصاره بدن و بقاء آرتمیا مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور سیست آرتمیای ارومیه (artemia urmiana) طبق روش های استاندارد، پوسته زدایی و تخم گشایی شد. این آزمایش در سه تیمار و با سه بار تکرار صورت گرفت که تیمارها شامل سطوح صفر (c)، (1)cfuml^-1 10^3 (p3) و cfuml^-1 10^6 (p6) از پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم بودند. طول دوره آزمایش 10 روز در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده حاکی از بهبود درصد هچ، درصد بازماندگی، شاخص های بیوشیمیایی و نیز پارامترهای ایمنی شناختی عصاره بدن آرتمیا بود، به گونه ای که بالاترین درصد بازماندگی در تیمارهای حاوی پروبیوتیک با مقادیر 3.31 ±90.00 در تیمار p3 و 1.70 ±93.50 در تیمار p6 مشاهده شد که با گروه شاهد اختلاف معنی داری داشتند (p˂0/05). پارامترهای بیوشیمیایی همچون سطح پروتئین کل، آلبومین و لیزوزیم افزایش و سطح کورتیزول عصاره بدن آرتمیا کاهش یافت. علاوه بر این سطح پارامترهای ایمنی شناختی عصاره بدن آرتمیا نظیر ایمنوگلوبین و فعالیت فنول اکسیداز به ترتیب با مقادیر 3.50 ±95.60 و 16.16 ±167.76 درصد در تیمار p6 بیشترین مقادیر را به خود اختصاص داده اند. شاخص های دیگر همچون آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز نیز در مقادیر حاوی پروبیوتیک نسبت به گروه شاهد کمتر شد که حاکی از تاثیر مثبت این پروبیوتیک بر شاخص های مذکور می باشد.