اثر ریزپوشانی با آلژینات/کیتوزان بر بقاء باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم (lactobacillus plantarum) در شرایط شبیه سازی شده معده و روده در فیل ماهی (huso huso)

اثر مثبت ریزپوشانی بر قابلیت تحمل شرایط شبیه سازی شده معده و روده توسط پروبیوتیک ها ثابت شده است. از مهم ترین عوامل کاهش زنده مانی پروبیوتیک ها هنگام عبور از دستگاه گوارش، ph پایین معده و وجود پروتئازها و املاح صفراوی می باشد. به منظور بهبود قابلیت زنده مانی در شرایط نامساعد معده و روده، باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم (lactobacillus plantarum) توسط آلژینات/کیتوزان با استفاده از روش امولسیون ریزپوشانی شد. اهداف این تحقیق بررسی کارآمدی ریزپوشانی با آلژینات/کیتوزان جهت حمل باکتری و بررسی بقاء باکتری در شرایط شبیه سازی شده معده و روده می باشد. برای مطالعه شکل ظاهری ریزپوشینه ها از تکنیک و برای تعیین اندازه و نحوه پراکنش ذرات ریزپوشینه از روش تجزیه اندازه ذرات استفاده شد. برای بررسی قابلیت زنده مانی باکتری های ریزپوشانی شده و آزاد در شرایط شبیه سازی شده معده و روده ، در فواصل زمانی صفر ، 60 ، 120 دقیقه به مدت 48 ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شد. نتایج این تحقیق بیانگر این است که dpeak به روش امولسیون μm 10/4 و میانگین قطر ذرات μm 2/39، مقدار پتانسیل زتا در این تحقیق mv 36/2+ ، تعداد باکتری های ریزپوشانی شده cfu/g 2.02± 0.06×10^9 و زنده مانی باکتری ها بعد از 120 دقیقه شرایط شبیه سازی شده شیره گوارشی در باکتری آزاد cfu/g 1.59± 0.09×10^9 و در باکتری های ریزپوشانی شده cfu/g 2.03± 0.06×10^9 محاسبه شد (p<0/05). نتیجه این پژوهش نشان داد که بین باکتری های ریزپوشانی شده و آزاد، زنده مانی و تحمل شرایط شبیه سازی شده شیره گوارشی در باکتری های ریزپوشانی شده به مراتب بالاتر می باشد.