کاربرد روش سطح پاسخ برای مدل‌سازی و بهینه‌سازی فرایند انعقاد در حذف یون بروماید

در این پژوهش با استفاده از روش سطح پاسخ و طراحی مرکب مرکزی، کارایی فرایند انعقاد در حذف یون بروماید، مدل‌سازی و بهینه‌سازی شد. یون بروماید در آب‌های سطحی به‌طور طبیعی یافت می‌شود و علی‌رغم غیرسمی بودن آن، این یون در برخورد با گندزداهای رایج تصفیه آب، باعث تولید محصولات جانبی گندزدایی با سرطان‌زایی بیشتر نسبت به ‌نوع کلرینه آنها می‌شود. فرایند انعقاد در تصفیه‌خانه‌های آب، به‌عنوان یک قسمت کلیدی تلقی می‌شود. انعقاد پیشرفته که به‌تازگی با کمک منعقد کننده‌های جدیدی با عنوان منعقد کننده‌های پلیمری معدنی، توانایی قابل ‌توجهی در حذف کدورت و انعقاد ذرات کلوئیدی و کاهش پتانسیل زتا دارند، در پژوهش‌ها مورد توجه قرار گرفته‌اند. منعقد کننده استفاده شده در این سری آزمایش‌ها، پلی‌آلومینیوم‌کلراید بود. با استفاده از طراحی آزمایشی که توسط نرم‌افزار دیزاین اکسپرت انجام شد، مدل بسیار خوبی با  ضریب رگرسیونی برابر 9925/0 به اطلاعات حاصل از مشاهدات تجربی در راندمان حذف بروماید فیت شد. پارامترهای غلظت اولیه بروماید و دز منعقد کننده، تاثیر مستقیمی بر راندمان حذف یون بروماید داشت؛ ولی برای phرفتار متفاوتی مشاهد شد.