چاههای پشته دار، مناسبت ها و محدودیت ها

بهره برداری از اب های زیرزمینی با استفاده از روش های مصنوعی به ویژه در مناطق خشک اسیا سابقه ای دیرینه دارد . نخستین ابتکار در این زمینه احتمالا حفر چاه بوده است . بر این اساس محققین و متخصصین امر اکتشاف و استخراج آب های زیرزمینی، همواره سعی داشته اند تا با ارائه ی روش های جدید به اهداف مشروحه زیر دست یابند .الف- ایجاد سازه های آبکشی آب های زیرزمینی که از بازدهی بیشتر و آسیب پذیری کمتر نسبت به سازه های موجود برخوردار باشند . ب- اتخاذ تدابیری که هزینه های اکتشاف، استخراج و نگهداری از تاسیسات و تجهیزات ابی را به حداقل کاهش دهد. ج-ایجاد سازه هایی که زمین مورد نیاز آن به حداقل ممکن تقلیل یافته باشند . مقاله ی حاضر . تحلیلی پیرامون شیوه متداول استفاده از آب زیرزمینی با حفر چاه و روش حفاری چاه های واحد پشته های شعاعی (گالری های زهکشی) می باشد . هم چنین مزایا و معایب روش اخیر ، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و در نهایت ، بازدهی روش های بهره برداری از آب زیرزمینی با یکدیگر مقایسه شده است .