بررسی کارایی واحدهای مختلف تصفیه خانه آب اصفهان در حذف فلزات سنگین

آب های سطحی حاوی آلاینده های مختلف از جمله املاح فلزات سنگین هستند . املاح فلزی همراه آب خام وارد تصفیه خانه های آب می شوند و فرایندهای معمول تصفیه قادر به حذف کامل آن ها نیستند . روند تغییرات غلظت املاح فلزی و میزان حذف آن ها در واحدهای مختلف فرایند تصفیه آب ، به نوع فرایند و شرایط بهره برداری بستگی دارد . در این بررسی ، میزان حذف فلزات سنگین شامل آهن، منگنز، مس و نیکل در مراحل مختلف فرایند تصفیه آب ، در تصفیه خانه آب اصفهان ، مورد بررسی قرار گرفته است . نمونه برداری از محل های ورودی، اختلاط سریع، قبل و بعد از فیلتراسیون و خروجی طبق شرایط استاندارد انجام گرفت . غلظت فلزات سنگین در نمونه ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد . نتایج نشان داد که دامنه تغییرات غلظت فلزات سنگین در آب ورودی ، به ترتیب برای آهن بین صفر تا 14/1 ، منگنز بین صفر تا 0473/0 ، مس صفر تا 817/0 و نیکل 012/0 تا 107/0 میلی گرم در لیتر و دامنه تغییرات غلظت آنها در آب خروجی ، به ترتیب برای آهن بین صفر تا 373/0 ، منگنز صفر تا 032/0 ، مس صفر تا 120/0 و نیکل صفر تا 157/0 میلی گرم در لیتر می باشد . هم چنین طی کل فرایند تصفیه آب ، آهن به میزان 74% ، منگنز 55%، مس78% و نیکل 39% حذف شده اند و بیشترین میزان حذف ، در مورد عناصر مس، نیکل و منگنز مربوط به مراحل قبل از فیلتراسیون و بیشترین مقدار حذف آهن مربوط به واحد فیلتراسیون می باشد . کاهش نسبی غلظت املاح فلزی در طی فرایندهای معمول تصفیه، نشان می دهد که تحت شرایط بحران آب و تغلیظ آلاینده ها در منابع برداشت آب خام ، حذف فلزات سنگین مستلزم به کارگیری فرایندهای تصفیه خاص می باشد .