بهبود فعالیت میکروارگانسیم‌ها در غلظت‌های مختلف اسید فولیک، نیتروژن و فسفر در تصفیه بیولوژیکی فاضلاب پتروشیمی تبریز

عملکرد سیستم‌های تصفیه بیولوژیکی فاضلاب، به‌ وجود عوامل مختلف نظیر مواد مغذی و ویتامین‌ها بستگی دارد. در این پژوهش میزان تاثیر غلظت‌های مختلف اسید فولیک (1/0، 2/0 و ppm4/0) به همراه مقادیر مختلف نیتروژن (20، 30 و ppm40) و فسفر (4، 6 و ppm10) بر تصفیه بیولوژیکی فاضلاب صنعتی پتروشیمی تبریز مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین شرایط بهینه رشد میکروارگانیسم‌ها از روش تاگوچی با آرایه ارتوگونال l9 استفاده شد. مقادیر کدورت، bod5، tss و mlss به‌عنوان پارامترهای اساسی تصفیه فاضلاب مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که فقط تاثیر فاکتور نیتروژن در حذف bod5 معنی‌دار بود که میزان تاثیر آن برابر 4/73درصد به‌دست آمد. اسید فولیک با 7/42 درصد بیشترین تاثیر را در کاهش tss نشان داد. فقط کاربرد اسید فولیک در افزایش mlss با 1/90 درصد تاثیر، معنی‌دار به‌دست آمد. غلظت‌های ppm2/0 اسید فولیک، ppm30 نیتروژن و ppm4 فسفر در سه پارامتر مورد بررسی سبب ایجاد شرایط بهینه شدند. اثرات متقابل سطح اول اسید فولیک× سطح دوم فسفر بر کاهش کدورت، سطح دوم اسید فولیک× سطح دوم فسفر بر کاهش bod5، سطح دوم نیتروژن× سطح دوم فسفر بر کاهش tss و سطح اول نیتروژن× سطح اول فسفر بر افزایش mlss، دارای بیشترین تاثیر بودند. این نتایج نشان داد که افزودن اسید فولیک، نیتروژن و فسفر به فاضلاب پتروشیمی تبریز که فاقد این مواد است، علاوه بر بهبود رشد میکروارگانیسم‌ها، سبب بهبود پارامترهای پساب خروجی می‌شود.