مکان‌یابی مناسب استحصال آب شرب با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی (مطالعه موردی: آبخوان بیرجند)

کاهش کیفیت آبهای زیرزمینی که ناشی از برداشت‌های بی‌رویه از این منبع است، باعث شده شناسایی مکان‌های مناسب به‌منظور استحصال آب زیرزمینی برای شرب امری مهم و بسیار مورد توجه تلقی شود. در این تحقیق عناصر کیفی سدیم، کلسیم، منیزیم، so4 ، tds ، هدایت الکتریکی، کلر و نیترات از استاندارد شولر و همچنین از پارامترهای افت سطح آب و ضریب قابلیت انتقال آب به‌عنوان معیارهای تصمیم‌گیری در نظر گرفته شد و با استفاده از روش ahp وزن‌های آنها محاسبه شدند. با تهیه لایه‌های رستری معیارها در محیط gis و همچنین با استفاده از توابع عضویت فازی لایه‌های فازی، معیارها ایجاد شدند که در نهایت با همپوشانی لایه‌های رستری فازی معیارها، لایه نهایی استعداد استحصال آب شرب به‌دست آمد. با طبقه‌بندی نقشه نهایی در پنج کلاس ضعیف، متوسط، نسبتاً خوب، خوب و بسیار خوب به‌ترتیب 24/2، 08/28، 86/27، 17/28 و 63/13 درصد از آبخوان در این طبقات قرار گرفتند. مدل تهیه شده با چاههای آب شرب موجود در سطح آبخوان مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که قسمت‌های شرقی دشت دارای شرایط مناسب‌تری از لحاظ استحصال آب شرب هستند.