شناسایی گونه‌های مایکوباکتریوم‌های غیر توبرکلوز جدا شده از منابع مختلف نمونه‌های آب اصفهان بر اساس ویژگی‌های فنوتیپیک

به‌دلیل افزایش بیماری‌های نقص ایمنی در دهه‌های اخیر، مایکوباکتریوم‌های غیر توبرکلوزیس که پیش‌تر تنها به‌عنوان مایکوباکتریوم‌های محیطی شناخته می‌شدند، به‌عنوان پاتوژن‌های مهمی مطرح گردیده‌اند. در این مطالعه، تعداد 85 نمونه آب از منابع مختلف اصفهان برای بررسی وجود آلودگی به مایکو باکتریوم‌های محیطی تهیه و کشت داده شد و از ویژگی‌های فنوتیپیک برای تعیین گونه استفاده گردید. از مجموع 85 نمونه آب از منابع مختلف، 7/24 درصد دارای یک گونه ntm بود. از21 گونه شناسایی شده، مایکوباکتریوم فورچوییتوم با فراوانی نسبی 8/23 درصد (5مورد)، م. اسمگماتیس 3/14 درصد (3مورد)، مایکوباکتریوم شبه چلونه‌ای، تره کمپلکس، گوردونه و موکوژنیکوم به‌طور یکسان با فراوانی نسبی 5/9 درصد (از هرکدام دو مورد) و آویوم کمپلکس، فله‌ای، زنوپی، فالاکس و فلاوسنس با فراوانی نسبی 8/4 درصد (از هرکدام یک مورد) تشخیص داده شدند. با توجه به افزایش شیوع بیماریهای نقص سیستم ایمنی در جامعه و فراوانی گونه‌های مایکوباکتریوم در نمونه‌های محیطی از جمله منابع مختلف آب آشامیدنی و غیر آشامیدنی اصفهان، آگاهی از چگونگی پراکندگی این گونه‌ها در نواحی جغرافیایی مختلف به‌دلیل متفاوت بودن استراتژی درمانی آنها ضروری بوده و لازم است در کلینیک به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرند.