>
Fa   |   Ar   |   En
   تجزیه فتوکاتالیستی الکیل بنزن سولفانات خطی از محیط آبی با استفاده از نانو ذرات TiO2  
   
نویسنده محوی امیر حسین ,قنبریان مریم ,نبی زاده رامین ,ناصری سیمین ,ندافی کاظم
منبع آب و فاضلاب - 1392 - دوره : 24 - شماره : 1 - صفحه:2 -9
چکیده    چکیدهدترجنت‌های آنیونی مواد شیمیایی آلی هستند که به‌مقدار زیاد در ترکیبات شوینده و پاک‌کننده کاربرد دارند. از میان آنها الکیل بنزن سولفانات خطی به‌دلیل خواص پاک‌کنندگی بالا بیشترین مصرف را دارند. las می‌تواند برای ارگانیسم‌های آبزی از جمله باکتری‌ها، جلبک‌ها، دافنیا و ماهی‌ها سمّی باشد و می‌تواند تجمع زیستی داشته باشد و در کل اکوسیستم پخش شود. بنابراین باید نسبت به حذف آن و جلوگیری از آلودگی آبهای پذیرنده اقدام نمود. هدف اصلی این تحقیق بررسی امکان تجزیه فتوکاتالیزوری las با استفاده از نانو ذرات tio2 و تبدیل آن به مواد پایدار و غیرسمّی از جمله آب و دی‌اکسیدکربن در یک راکتور دوغابی بود. در این تحقیق غلظت 10 میلی‌گرم در لیتر از las در مراحل جداگانه تحت تاثیر uv و tio2 و ترکیبی از دو مورد بالا انجام گرفت. در این تحقیق همچنین اثر غلظت اولیه las ، بارtio2 ، ph و دزهای مختلف uv در میزان تجزیه فتوکاتالیستی las مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین راندمان حذف las با غلظت 10 میلی‌گرم در لیتر در ph اسیدی، میزان 50 میلی‌گرم در لیتر tio2، زمان 30 دقیقه و تابش uv در حدود 5/99 درصد است. همچنین تجزیه و تحلیل سینتیک نشان داد که تجزیه فتوکاتالیستی las می‌تواند به‌وسیله مدل درجه یک تخمین زده شود. به‌منظور ارزیابی میزان معدنی‌سازی las ، cod اولیه و نهایی محلولی که مورد تابش قرار گرفته بود اندازه‌گیری شد. این روش برای غلظتهای پایین las مناسب است و برای غلظتهای بالا زیاد کارآمد نیست.
کلیدواژه تجزیه فتوکاتالیستی ,LAS ,تابشUV ,نانو ذرات دی اکسید تیتانیم ,Photocatalytic Degradation ,UV/TiO‌2 ,TiO2 Nanoparticles
آدرس دانشگاه علوم پزشکی تهران, استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, دانشجوی دکترای گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران , ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved