مدل بومی طراحی شهر حساس به آب زمینه‌ساز تحول در برنامه‌ریزی شهری

در آستانه ورود به سال 1400 خورشیدی، از عمر تاسیس شهرداری‌ها، حدود یک قرن و از ایجاد قوانین برنامه‌ریزی توسعه و عمران و آغاز قوانین مربوط به طرح‌های جامع شهری بیش از نیم قرن می‌گذرد. هدف کلی از مجموعه این قوانین به همراه تاسیس ساختارها و سازمان‌هایی برای اجرای آنها، اعمال نظارت بر ایجاد و توسعه شهرها برای تامین شرایط مناسب زندگی برای شهروندان بوده است. تامل در نتایج حاصل از اجرای طرح‌های توسعه شهری گویای این واقعیت است که این طرح‌ها علی‌رغم صرف هزینه و انرژی زیاد در بسیاری از موارد به اهداف خود دست نمی‌یابند. با علم به وجود این مشکلات، سالهاست عدم­هماهنگی سازمان‌های مرتبط با مدیریت شهری، عدم­وجود شیوه‌های مناسب برای تهیه و اجرای طرح‌های شهری و نبود توان فنی و مالی لازم در ارگان‌های متولی به‌عنوان عوامل مهم موثر در ناکارآمدی طرح‌ها مطرح بوده است، اما همیشه اهمیت موضوع توجه به زیرساخت‌هایی که می‌تواند معادلات مدیریت و برنامه‌ریزی شهری را تحت شعاع قراردهد از دید پنهان مانده است و در این بین آب به‌عنوان اصلی‌ترین مایه حیات و زیربنای توسعه، اساسی‌ترین نقش را دارد. این پژوهش به روش گراندد تئوری ابتدا با بررسی علل و عوامل شناخته شده ناکارآمدی برنامه‌ریزی شهری در ایران، به تبیین ارتباط این موضوع با عوامل بحران‌ساز ناکارآمدی پرداخت و سپس با مشخص کردن تاثیر توجه به نقش محوری آب در حذف بخش زیادی از این عوامل، با ارائه مدلی بومی برای استفاده از مبانی طراحی شهر حساس به آب در برنامه‌ریزی شهری پیشنهادی برای عملیاتی و کاربردی‌تر کردن روش‌های متداول برنامه‌ریزی شهری ارائه کرد که در صورت به‌کارگیری در آینده می‌تواند مشکلات برنامه‌ریزی شهری در کشور را به‌صورت محسوسی کاهش داده و از بین ببرد.

Transformation in Urban Planning with a Localized Model of Water-Sensitive Urban Design

On the eve of the year 2021, about a century has passed since the establishment of municipalities, and more than half a century has passed since the establishment of development planning laws and the beginning of the implementation of urban planning projects. The purpose of creating these laws and establishing structures and organizations to implement them was to monitor the creation and development of cities to provide suitable conditions for citizens in life. The results of the implementation of urban development projects show that these projects, despite spending a lot of money and energy, in many cases do not achieve their goals. Despite these problems, for many years, the lack of coordination of organizations related to urban management, the lack of appropriate methods for preparing and implementing urban plans and the lack of technical and financial capacity in the organs have been raised as important issues in project inefficiency. But the importance of not paying attention to the infrastructure that can affect urban management and planning has been overlooked and among all the factors, water has the most fundamental role as the main source of life and the basis of development. This grounded theory method first examines the causes and known factors of inefficiency of urban planning in Iran, explains the relationship between this issue and the critical factors of inefficiency and then identifies the effect of paying attention to the pivotal role of water in eliminating many of these factors , By presenting a local model for using the basics of watersensitive city design in urban planning, offers a proposal for operationalizing and making more practical the methods of urban planning, which, if used in the future, can solve the problems of urban planning in the country. Sensibly reduce and eliminate.