بررسی امکان افزایش دقت تخصیص نیاز آبی در تهیه مدل شبیه‌سازی هیدرولیکی شبکه آب

تخمین نیاز آبی یکی از عوامل اساسی ایجاد خطا حین تهیه مدل‌های شبیه‌سازی هیدرولیکی شبکه آب است. روش‌های مختلفی برای این منظور وجود دارد که هر کدام محدودیت‌ها و مزایایی دارند. اگر اطلاعات gis مصرف مشترکان موجود نباشد، می‌توان از روش‌های معمول مانند تیسن یا روش توزیع نیاز آبی بر اساس طول لوله در تخمین نیاز آبی شبکه استفاده کرد و اگر این اطلاعات ناقص باشد، می‌توان از روش‌های ترکیبی بهره برد. در این پژوهش روش ترکیبی sawddc برای تخصیص مکانی نیاز آبی شبکه با استفاده از اطلاعات اکسلی مصرف مشترکان پیشنهاد شد که در آن، مصارف بر اساس آدرس، گروه‌بندی شده و مصارف هر گروه به نزدیک‌ترین لوله اختصاص یافت. نتایج شبیه‌سازی مدل watergems با استفاده از این روش و روش‌های تیسن و ldm پس از واسنجی، با مقدار اندازه‌گیری شده در شبکه توزیع آب پهنه i1 شهر مشهد مقایسه شد. مقدار rmse بین مقدار اندازه‌گیری شده و شبیه‌سازی شده فشار در روش‌‌های تیسن، sawddc و ldm به‌ترتیب 2.3، 0.9 و 1.4 تعیین شد که نشان می‌دهد در صورت وجود اطلاعات ناقص مصرف مشترکان و زمان کافی برای استفاده از آنها، روش sawddc دقت شبیه‌سازی را افزایش می‌دهد و اگر این اطلاعات موجود نباشد، روش ldm از روش تیسن دقیق‌تر است.

Accurate Allocating the Water Demand to the Water Pipe Network Simulation model

The process of spatially allocate the water demand is a potential source of errors that should be considered when building the hydraulic simulation model. There are several methods for this purpose and each has limitations and advantages. In the case of existing accurate recording of coordinates for water meters in GIS, there are several base demand automated allocation strategies for modeling the spatial distribution of water consumption in water networks. Where the spatial data for water meters are not available, conventional methods such as Thiessen and LDM (Length Dependent Method) can be used. And if this data is incomplete mixed practices can be used. This study proposed a mixed method named SAWDSL (Spatial Allocation of the Water Demand based on Data of Consumers) that divides the total consumption in subgroups related with corresponding water meters’ recorded. This method assigning the demand of each subgroup into the nearest pipe. The simulation results of WaterGEMS software using SAWDSL, Thiessen and LDM methods, after calibration, were compared to field measurements in zone I1 of Mashhad city. RMSE between observed and simulated pressure with the SAWDSL, Thiessen and LDM methods were determined to be 0.9, 2.3 and 1.4 respectively. That shows if the incomplete data of water meters would have existed and have enough time to use them, SAWDSL method is more accurate than others. Otherwise LDM method is more accurate than Thiessen method.