مقایسه میزان رضایت سالمندان از سمعک براساس نوع و میزان کم‏شنوایی

زمینه و هدف: افت شنوایی از شایع‏ترین بیماری‎های مزمن در سالمندان است. استفاده از سمعک به‏منظور بهبود مشکل شنوایی، تاثیر مثبتی بر کیفیت زندگی این دسته از افراد دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رضایتمندی افراد سالمند کم‏شنوا از سمعک براساس نوع و میزان کم‏شنوایی آنان بود.روش بررسی: این پژوهش مقطعی روی 40 سالمند دارای سمعک انجام گرفت. این افراد براساس گروه‏بندی سالمندی سازمان جهانی بهداشت به دو گروه سنی 74-65 سال و 90-75 سال تقسیم شدند که در هر گروه 20 نفر قرار داشتند. ارزیابی میزان رضایتمندی از سمعک با استفاده از پرسش‏نامه سنجش رضایتمندی از سمعک در زندگی روزمره صورت پذیرفت.یافته‏ها: در مطالعه حاضر میزان رضایتمندی از سمعک در گروه سنی 74-65 سال به‏طور معنی‏داری بیشتر از گروه 90-75 سال بود(p=0/02). میزان رضایتمندی در افراد دچار کم‏شنوایی آمیخته به نحو معنی‏داری بیشتر از مبتلایان به کم‏شنوایی حسی‏ـ‏عصبی به‏دست آمد(p=0/02). میانگین امتیازات بیماران با کم‏شنوایی شدید در بعد تاثیرات منفی به‌نحو معنی‏داری بیشتر از گروه‏های کم‏شنوایی متوسط و متوسط تا شدید بود(p=0/01).نتیجه‏گیری: میانگین نمره کلی رضایتمندی افراد، حاکی از رضایت نسبتاً بالای آنها از سمعک خود بود. از طریق مشاوره دقیق در مورد توانایی‏ها و محدودیت‏های تقویت‎کننده می‎توان تاثیرات منفی را در گروه‏های مبتلا به کم‏شنوایی متوسط و متوسط تا شدید کاهش داد.