رابطه هوش هیجانی مادران با نظریه ذهن در دانش‏آموزان کم‎شنوا

زمینه و هدف: دانش‏آموزان کم‏شنوا نسبت به دانش‏آموزان عادی در رسیدن به نظریه ذهن دچار تاخیر دارند. یکی از عوامل تآثیرگذار در رشد توانایی نظریه ذهن تعامل والد‏ـ‏کودک است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی مادر بر توانایی دانش‏آموزان کم‏شنوا در توانایی نظریه ذهن بود.روش بررسی: در این مطالعه که به روش همبستگی انجام شد، 40 دانش‌آموز کم‎شنوای عمیق با محدوده سنی 14-8 سال انتخاب شدند. روش گردآوری داده‎ها از طریق انجام آزمون روی دانش‎آموزان با استفاده از تکالیف باور غلط و پرسش‎نامه هوش هیجانی بود. پرسش‎نامه هوش هیجانی توسط مادران تکمیل شد. برای تحلیل داده‎ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد.یافته‎ها: یافته‏های این پژوهش نشان داد که بین نمره کلی تکالیف باور غلط دانش‏آموزان کم‏شنوا و نمرات مادران آنان در هوش هیجانی و مولفه‏های آن همبستگی معنی‏داری وجود ندارد(p > 0/01). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز نشان داد که نمرات مادران در هوش هیجانی و مولفه‎های آن قادر به پیش‎بینی نمرات دانش‎آموزان در تکالیف باور غلط نیست(p > 0/01).نتیجه‏گیری: بنابراین می‏توان نتیجه گرفت که بین هوش هیجانی مادران دانش‏آموزان کم‏شنوا و توانایی نظریه ذهن فرزندانشان رابطه معنی‏داری از نظر آماری وجود ندارد و هوش هیجانی مادران نمی‏تواند نمرات دانش‏آموزان را در تکالیف باور غلط پیش‏بینی کند.