بررسی اثر توانبخشی روانی مبتنی بر آموزش مهارت‌های مثبت‏اندیشی بر افزایش شادکامی نوجوانان کم‏شنوا

زمینه و هدف: آسیب شنوایی می‌تواند کیفیت زندگی نوجوانان کم‏شنوا را تحت تاثیر قرار دهد و به انزوای اجتماعی و افسردگی منجر شود پژوهش حاضر درصدد بررسی اثربخشی مشاوره توانبخشی مبتنی بر آموزش گروهی مهارت‌های مثبت‏اندیشی بر افزایش شادکامی کم‏شنوایان دختر و پسر بود.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی بوده و در آن از طرح پیش‏آزمون‏ـ‏پس‏آزمون با گروه شاهد استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان آموزشگاه‌های دخترانه و پسرانه کم‏شنوایان مقاطع دبیرستان، جنوب تهران در سال تحصیلی 1392-1391 بود، از طریق روش نمونه‌گیری چندمرحله‏ای، 48 نفر انتخاب و به‏صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد 12 نفری برای پسران و دختران، گمارده شدند. گروه‌های مورد به‏مدت هشت جلسه 45 دقیقه‌ای به‏مدت دو روز در هفته تحت آموزش مهارت‌های مثبت‏اندیشی قرار گرفتند. نمره پرسش‏نامه شادکامی آکسفورد قبل و بعد از مداخله مقایسه شد.یافته‌ها: نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت‌های مثبت‏اندیشی بر افزایش شادکامی کم‏شنوایان تاثیر معنی‌داری دارد(p < 0/01) همچنین متوسط نمره شادکامی در دو گروه دختران و پسران تفاوت معنی‌داری با یکدیگر مشاهده شد(p < 0/01).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‏دست آمده می‌توان گفت که آموزش مهارت‌های مثبت‏اندیشی موجب افزایش نمره شادکامی نوجوانان کم‏شنوا می‌شود. بنابراین می‌توان روش به‏کار گرفته شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی برای مداخلات روانی‏ـ‏تربیتی و مشاوره‌ای و درمانی در نوجوانان کم‏شنوا قلمداد کرد.