مقایسه خوشه‏سازی و انتقال بین مقوله‏های معنایی و واجی در بیماران مبتلا به پارکینسون و افراد بهنجار

زمینه و هدف: نقص در توانایی تولید محتوای زبان و مشکلات حافظه بلندمدت و کارکردهای اجرایی در بیماران مبتلا به پارکینسون در مطالعات مختلفی گزارش شده است. شناسایی این اختلالات در برنامه‏ریزی برای مداخلات اولیه موثر است. این پژوهش با هدف بررسی ساخت خوشه و تعداد انتقال در این گروه از بیماران انجام شد.روش بررسی: در این پژوهش 30 بیمار مبتلا به پارکینسون و 30 فرد سالم که از نظر سن، جنس و میزان تحصیلات با هم مطابق بودند مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین ساخت خوشه و تعداد انتقال با استفاده از روش troyer در بین دو گروه مقایسه شد. داده‏های به‏دست آمده با استفاده از آزمون آماری غیرپارامتری من‏ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‏ها: مقایسه بین میانگین ساخت خوشه در بیماران مبتلا به پارکینسون و افراد سالم تفاوت معنی‏داری را نشان داد(p=0/005). همچنین بین میانگین تعداد انتقال‏ها در بین دو گروه تفاوت معنی‏داری مشاهده شد(p=0/008). در هر دو گروه مورد مطالعه، سن ارتباط معنی‏دار و معکوسی با عملکردهای ساخت خوشه و انتقال داشت(p < 0/001).نتیجه‏گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که فرایند انتقال از یک زیرمجموعه معنایی یا واجی به یک زیرمجموعه معنایی یا واجی دیگر و نیز ساخت خوشه در بیماران مبتلا به پارکینسون آسیب می‏بیند.