بررسی پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی در بیماران مبتلا به سرگیجه وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم

زمینه و هدف: از آنجا که اتریکول اصلی‏ترین اندام‏های آسیب‏دیده در سرگیجه وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم است به نظر می‏رسد ثبت پتانسیل برانگیخته دهلیزی چشمی روش مناسبی برای ارزیابی اختلال عملکرد اتریکول و تاثیر عودکنندگی این نوع سرگیجه باشد. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی پارامترهای این آزمون در مبتلایان به سرگیجه وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل عضلانی با ارایه محرک تن‏برست 500 هرتز با شدت 95 دسی‏بل nhl از طریق راه هوایی در 25 فرد سالم و 20 فرد مبتلا به سرگیجه وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم ثبت شد.یافته‏ها: میانگین دامنه پاسخ در گوش مبتلا در مقایسه با گوش غیرمبتلا و افراد سالم کمتر و میانگین آستانه در گوش مبتلا نسبت به گوش غیرمبتلا و افراد سالم بیشتر بود(p < 0/05). میانگین نسبت عدم تقارن دامنه در بیماران نسبت به افراد سالم بیشتر بود(p < 0/001). دو گروه تفاوت معنی‏داری را از لحاظ میانگین زمان نهفتگی موج n10 و موج p15 نشان ندادند(p > 0/05). تعداد ناهنجاری‏های پاسخ در گوش مبتلای بیماران بیشتر از گوش غیرمبتلا و گروه سالم بود(p < 0/05). بیماران مبتلا به سرگیجه وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم عودکننده نسبت به بیماران غیرعودکننده تعداد ناهنجاری بیشتری نشان دادند(p=0/03).نتیجه‏گیری: نتایج پتانسیل عضلانی چشمی نشان‏دهنده اختلال بیشتر اتریکول در سرگیجه وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم عودکننده است. پیشنهاد می‏شود از این آزمون در ارزیابی این نوع بیماران استفاده شود.