ارزیابی شنوایی در بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع II

زمینه و هدف: دیابت شیرین یک بیماری متابولیک پیش‏رونده است. وجود تناقض بین نتایج بررسی ارتباط بین آسیب‏ شنوایی و بیماری دیابت حاکی ‏از واکنش پیچیده بیماری بر مسیر شنوایی است. در این مطالعه ویژگی شنوایی مبتلایان به دیابت شیرین نوع ii با استفاده ازآزمون‏های رفتاری و الکتروفیزیولوژیک مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 30 فرد مبتلا ‏به دیابت شیرین نوع ii در محدوده سنی 45-40 سال با میانگین سنی 7/43 و انحراف معیار 3/1 و 30 فرد سالم همتا با میانگین سنی 5/41 و انحراف معیار 5/1 سال با آزمون‏های پاسخ شنوایی ساقه مغز و ادیومتری تن‏ خالص ارزیابی و نتایج در دو گروه مقایسه شد.یافته‏ها: آستانه شنوایی افراد دیابتی در محدوده هنجار به‏دست‏آمد. اما بین گروه دیابتی و هنجار، تفاوت آماری معنی‏داری در زمان نهفتگی مطلق امواج iii،i و v و نیز زمان نهفتگی بین قله‏ای امواج iii-v، i-iii و i-v مشاهده شد(p < 0/05).نتیجه‏گیری: افزایش زمان نهفتگی امواج پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز نشان‏دهنده کاهش سرعت انتقال عصب شنوایی در بیماران دیابتی است و از ‏آنجا که این ناهنجاری می‏تواند قبل از بروز کم‏شنوایی رخ دهد، استفاده از پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز می‏تواند به‎عنوان یکی از ابزارهای بررسی تاثیر دیابت بر سیستم عصبی شنوایی قبل از بروز کم‏شنوایی، سودمند باشد.