مقایسه پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی در افراد مبتلا به دیابت شیرین نوع I و افراد هنجار

زمینه و هدف: بیماران دچار دیابت نوع ? به‏طور شایع از سرگیجه، احساس شناور‏بودن، وزوز، ضعف و عرق‏کردن شکایت دارند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در افراد مبتلا به دیابت نوع ? و افراد هنجار انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه روی ‏24‏ فرد مبتلا به دیابت نوع ? و ‏24‏ فرد داوطلب هنجار در محدوده سنی 40-15 سال صورت گرفت. پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی با ارایه محرک تن‏برست ‏500‏ هرتز با شدت 95 دسی‏بل nhl به ثبت رسید. برای مقایسه نتایج بین دو گروه از آزمون ‏t‏ مستقل و بررسی اثر هموگلوبین گلیکه‏شده بر پارامترهای پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی از آنالیز همبستگی استفاده شد.یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی p13 و زمان نهفتگی n23 در مبتلایان به دیابت نوع ? بیشتر از افراد هنجار به‏دست آمد که این تفاوت از لحاظ آماری معنی‏دار بود. برای زمان نهفتگی p13، در گوش راست 013/0p= و در گوش چپ 01/0p= و برای زمان نهفتگی n23، در گوش راست 001/0p < و در گوش چپ 005/0p= به‏دست آمد. تفاوتی بین میانگین دامنه مطلق و نسبت عدم تقارن و درصد وقوع پتانسیل‏ها در دو گروه مشاهده نشد. هموگلوبین گلیکه‏شده نیز بر هیچ‏یک از پارامترهای پاسخ در مبتلایان تاثیرگذار نبود(p > 0/05).نتیجه‏‏گیری: با توجه به مشاهده زمان نهفتگی تاخیر‏یافته در پاسخ بیماران دیابتی نوع ?، احتمال ضایعه در ورای لابیرنت به‏ویژه در نوار دهلیزی‏ـ‏نخاعی ساقه مغز وجود دارد. با ‏این وجود، به علت محدود بودن تعداد نمونه‏های مورد بررسی، نیاز به تحقیقات گسترده‏تری در این مورد است.