نقص پردازش زمانی شنوایی در کودکان مبتلا به نارساخوانی‏ـ‏نارسانویسی

زمینه و هدف: پردازش زمانی شنوایی جنبه مهمی از عملکرد شنوایی است و نقص در آن می‏تواند مانع کسب گفتار، زبان و خواندن شود. وضوح زمانی از زیرمجموعه‏های پردازش زمانی است و با آزمون‏های تشخیص فاصله قابل ارزیابی است. از آنجا که اختلالات واج‏شناختی کودکان نارساخوان‏ـ‏نارسانویس به نقایص پردازش زمانی شنوایی هم مربوط است، این مطالعه با هدف بررسی نتایج آزمون فاصله در نویز در آنها انجام شده است.روش بررسی: آزمون فاصله در نویز روی 28 کودک هنجار و 24 کودک نارساخوان‏ـ‏نارسانویس 12-11 ساله انجام شد. سپس میانگین آستانه تقریبی و درصد پاسخ‏های درست در دو گروه مقایسه شد.یافته‏ها: میانگین آستانه تقریبی و درصد پاسخ‏های درست گوش راست و چپ در دو گروه تفاوتی نداشت. میانگین آستانه تقریبی کودکان نارساخوان‏ـ‏نارسانویس با 97/6 و انحراف معیار 09/1 میلی‏ثانیه بیشتر از گروه هنجار با 05/5 و انحراف معیار 92/0 میلی‏ثانیه و میانگین پاسخ‏های درست آنها با 05/58 و انحراف معیار 98/4 درصد کمتر از گروه هنجار با 97/69 و انحراف معیار 16/7 درصد به‏دست آمد(p < 0/001).نتیجه‏گیری: وضوح زمانی ناهنجاری در کودکان نارساخوان‏ـ‏نارسانویس براساس آزمون فاصله در نویز دیده شد. از آنجا که نواحی ساقه مغز و قشر شنوایی، بخشی از پردازش زمانی شنوایی را عهده‏دار هستند، احتمالاً تفاوت‏های ساختاری و عملکردی افراد هنجار و نارساخوان‏ـ‏نارسانویس در این نواحی سبب رمزگذاری ناهنجار اطلاعات زمانی شنوایی و در نتیجه نقایص پردازش زمانی شنوایی می‏شود.