تاثیر افزایش مهارت معناشناسی بر مهارت درک واژه‏های نوشتاری در یک کودک 4 ساله هایپرلکسیای اوتیستیک

زمینه: هایپرلکسیا یک توانایی ویژه است که در گروهی از افراد مبتلا به اختلالات رشدی دیده می‏شود. این اصطلاح در مورد کودکانی به‏کار می‏رود که علی‎رغم مشکلات زبانی، شناختی و اجتماعی در تشخیص واژه‎ها مهارت بالایی دارند اما از نظر مهارت درک مطلب در سطح پایینی عمل می‏کنند به‏کار می‏رود. در مورد علل آسیب درک مطلب در این کودکان فرضیه‏های مختلفی وجود دارد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر بهبود جنبه معناشناسی زبان یعنی افزایش خزانه واژگان درکی و بیانی، بر توانایی درک مطلب در یک کودک اوتیستیک با هایپرلکسیا است.مورد: کودک مورد مطالعه در این پژوهش یک کودک هایپرلکسیای اوتیستیک بود که در زمان شروع 3 سال و 11 ماه داشت. وی قادر به خواندن بود ولی درکی از مطالب خوانده شده نداشت. در مدت 12 جلسه درمانی درک و بیان 160 واژه به کودک آموزش داده شد. در طی این مدت فرم نوشتاری واژه‏ها حذف شد . پس از طی جلسات درمانی این واژه ها مجدد ارزیابی شدند و کلماتی که کودک قادر به درک و بیان آنها بود مورد ارزیابی درک نوشتاری قرار گرفتند.نتیجه‏گیری: بهبود جنبه معناشناسی زبان افزایش خزانه واژگان درکی و بیانی باعث افزایش درک نوشتاری کلمات شد.