شیوع ازدواج‏های خویشاوندی در والدین کودکان ناشنوا و عادی در اردبیل

زمینه و هدف: وجود کودک سالم و بدون معلولیت نقش به‏سزایی در سلامت روانی خانواده ایفا می‏کند و هزینه‏های خانواده و جامعه را کاهش می‏دهد. از آنجا که ازدواج‏های خویشاوندی بستر مناسبی برای بروز ژن‏های نهفته و مغلوب بوده و منجر به انواع معلولیت‏ها از جمله ناشنوایی می‏شود، هدف مطالعه حاضر بررسی شیوع ازدواج‏های خویشاوندی در والدین کودکان ناشنوا و عادی و رابطه آن با ناشنوایی بود.روش بررسی: در این پژوهش 467 نفر دارای کودک عادی به‏صورت نمونه‏گیری خوشه‏ای از مدارس ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان و 423 کودک استثنایی به‏صورت غیرتصادفی انتخاب شدند. از این تعداد 130 نفر ناشنوا بودند که در شهرستان اردبیل مورد بررسی قرار گرفتند. از آمار توصیفی برای اندازه‏گیری شیوع ازدواج فامیلی و تست کای دو برای مقایسه شیوع ازدواج فامیلی بین والدین کودکان شنوا و ناشنوا استفاده شد.یافته‏ها: داده‏های توصیفی نشان داد که 80 نفر از 130 (54/61 درصد) از والدین افراد ناشنوا ازدواج خویشاوندی داشتند. تحلیل داده‏ها نشان داد که میزان شیوع ناشنوایی در کودکانی که والدین آنها ازدواج خویشاوندی داشته‏اند نسبت به گروه والدین کودکان عادی، بیشتر بوده و این تفاوت در سطح 001/0 > p معنی‏دار بود.نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج به‏دست آمده احتمالاً ازدواج‏های خویشاوندی نقش مهمی در بروز ژن‏های نهفته و مغلوب دارند و منجر به بروز انواع معلولیت از جمله ناشنوایی می‏شوند. آگاهی زوج‏ها از پیامدهای ازدواج خویشاوندی و انجام مشاوره‏های ژنتیکی ضروری است.