اثر درمان با داروهای پیشگیری‏کننده بر پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در مبتلایان به میگرن

زمینه و هدف: در بسیاری از مبتلایان به میگرن، مصرف داروهای پیشگیری‏کننده در کاهش حملات و علایم بیماری از جمله شکایات دهلیزی موثر است. با توجه به بهبود شکایات، احتمال تاثیر‏پذیری ساختارهای عصبی مسیول، به دنبال مصرف داروها وجود دارد. بنابراین هدف مطالعه حاضر، مقایسه پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در مبتلایان به میگرن با و بدون درمان با داروهای پیشگیری‏کننده بود.روش بررسی: افراد مطالعه شامل 46 فرد مبتلا به میگرن در دو گروه بیماران تحت درمان با داروهای پیشگیری‏کننده 21 نفر و گروه بدون درمان 25 نفر بودند. محدوده سنی بیماران ‏60‏‏-‏‏‏20 سال بود. پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارایه محرک تن‏برست 500 هرتز با شدت 95 دسی‏بل nhl ثبت شد.یافته‏ها: میانگین نسبت دامنه‏ای با p=0/02 و زمان نهفتگی بین قله‏ای در گوش راست با p=0/03 و در گوش چپ با p=0/001 در گروه تحت درمان بیشتر از گروه بدون درمان به‏دست آمد که این تفاوت از لحاظ آماری معنی‏دار بود. تفاوتی بین میانگین زمان نهفتگی قله p13، n23 و دامنه مطلق در دو گروه مشاهده نشد (p > 0/05).نتیجه‏گیری: داروهای پیشگیری‏کننده میگرن، احتمالاً در بهبود میانگین پارامترهای اصلی پاسخ در گروه بیماران تحت درمان نقش دارند.