تاثیر اختلالات سیستم حسی پیکری بر کنترل تعادل

زمینه و هدف: سیستم حسی پیکری یکی از مهم‏ترین دستگاه‏های موثر در حفظ تعادل است. این سیستم از اجزا محیطی و مرکزی تشکیل شده است. دانستن نقش هر یک از این اجزا در کنترل تعادل، به طراحی پروتکل‏های توانبخشی موثر کمک می‏کند. در برخی بیماری‏ها اجزا محیطی و در برخی دیگر اجزا مرکزی، دچار اختلال می‏شود. این مقاله تاثیر اختلال عملکرد اجزا محیطی سیستم حسی پیکری را در کنار اختلال عملکرد اجزا مرکزی آن بر تعادل مرور می‏کند.روش بررسی: در این مطالعه به بررسی مقالات مختلفی که از سال 1983 تا سال 2011 پیرامون اختلالات حس پیکری نوشته شده است، پرداخته می‏شود. از بانک‏های اطلاعاتی pubmed، scopus proquest، magiran، iran doc، iran medex وgoogle scholar استفاده شد. از واژه‏های medical subject heading و کلمات کلیدی مرتبط با اختلال تعادل، حسی پیکری، فقدان حس پیکری و پردازش حسی در ترکیبات مختلف برای انجام جستجو استفاده شد.نتیجه‏گیری: اختلالات سیستم حسی پیکری خواه با منشا محیطی و یا مرکزی، سبب بروز مشکل در حفظ تعادل می‏شوند. با این وجود در برخی موارد این مسیله مورد توجه قرار نمی‏گیرد. توصیه می‏شود در این اختلالات؛ در کنار سایر درمان‏های رایج استفاده از تمرینات تعادلی نیز حتماً در برنامه‏های توانبخشی بیماران گنجانده شود.