تعیین کارایی شیوه‏های توصیف تصویر و داستان‏گویی در نمونه‏گیری زبانی براساس شاخص میانگین طول گفته

زمینه و هدف: به‏دلیل محدود بودن آزمون‏های استاندارد شده برای افراد فارسی‏زبان دچار اختلالات زبانی، جمع‏آوری نمونه زبانی خودانگیخته، بخش مهمی از پروتکل ارزیابی زبان را تشکیل می‏دهد. بر این اساس، انتخاب کارآمدترین روش نمونه‏گیری زبانی که در مدت زمان کوتاه، اطلاعات مناسبی را از توانش زبانی فرد ارایه کند، حایز اهمیت است. در این مطالعه، به مقایسه نمونه‏های زبانی فراخوانی شده توسط شیوه‏های توصیف تصویر و داستان‏گویی با هدف تعیین کارآیی این دو شیوه انجام شد.روش بررسی: در این پژوهش، 30 دانش‏آموز دختر پایه اول ابتدایی به‏روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند. برای بررسی شیوه توصیف تصویر، از دو داستان مصور چهار تصویری استفاده شد، و نمونه زبانی از طریق داستان‏گویی، با تعریف یک داستان معروف کودکانه به‏دست آمد. دو شاخص مدت زمان جمع‏آوری نمونه زبانی و میانگین طول گفته مقایسه شد.یافته‏ها: تفاوت معنی‏داری بین میانگین طول گفته حاصل از دو روش بالا مشاهده نشد(p > 0/05). اما زمان نمونه‏گیری از طریق توصیف تصویر کوتاه‏تر از زمان نمونه‏گیری از طریق داستان‏گویی بود(p < 0/05).نتیجه‏گیری: دو شیوه توصیف تصویر و داستان‏گویی توان یکسانی در فراخوانی نمونه زبانی دارند. از آنجایی که شیوه توصیف تصاویر در مدت زمان به مراتب کوتاه‏تری نمونه زبانی با پیچیدگی یکسان به‏دست می‏دهد، این روش می‏تواند به‏عنوان یک روش بهینه مورد استفاده بالینی قرار گیرد.