انعطاف پذیری در برنامه ریزی و مدیریت منابع آب

ساختار غالب مدل های مورد استفاده در مدیریت بهره برداری از سیستم منابع آب کشور، فاقد ابزارهای مناسب برای ثبت تاثیرات ناشی از تغییرمولفه های مختلف بر عملکرد سیستم های هیدرولیکی اند. بررسی های انجام شده نشان می دهد تعدادی از مهم ترین پارامترهای موثر در بهره برداری از مخازن که از مولفه های اصلی سیستم های منابع آب هستند - نظیر نیازها، خصوصیات هیدرولیکی سیستم، خصوصیات کیفی و زیست محیطی حاکم بر مخزن و رودخانه ی پایین دست آن و یا حتی شرایط فیزیکی آنها - در سال های مختلف تغییرات قابل توجهی داشته اند که این تغییرات به میزان قابل ملاحظه یی در کارایی مدل هایی که بدون در نظر گرفتن آنها تدوین شده اند، تاثیر می گذارند. فرضیات ساده سازی سیستم های هیدرولیکی و در نظر نگرفتن عدم قطعیت های م وجود، منجر به کاهش کارایی مدل های بهره برداری موجود می شوند. این کاستی ها، لزوم توجه به تدوین الگوهای انعطاف پذیر در بهره برداری از منابع آب را بیش از پیش روشن ساخته است. در این مقاله ضمن برشمردن جنبه های مخلتف موثر در تدوین سیاست های بهره برداری کارا برای مدیریت منابع آب، برخی ازمهم ترین عوامل ایجاد عدم قطعیت در بهره برداری از این سیستم ها مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین کلیات این الگوی انعطاف پذیر جهت بهره برداری پایدار از منابع آب ارائه شده و مدل های پیشنهادی قابل استفاده در بخش های مختلف آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.