اثر میراگرهای لزج مایع در طراحی و بهسازی ساختمان های بتن آرمه تحت زلزله

نصب میراگرهای لزج( ویسکوز) مایع در ساختمان ها،‌ یکی از روش های جدید بهسازی ساختمان های موجود یا طراحی ساختمان های نو در برابر زلزله است. تحقیقات انجام شده پیرامون این روش،‌ که در حدود یک دهه عمر دارد، بسیار محدود بوده و لازم است در این رابطه تحقیقات جامعی که راه گشای مهندسین سازه برای استفاده از این شیوه باشد، صورت گیرد. در این نوشتار با استفاده از یک سری تحلیل های عددی بر روی مدل های غیرخطی ساختمان های بتن آرمه، تاثیر نصب میراگرهای لزج مایع در طبقات این ساختمان ها، مورد ارزیابی قرارگرفته و سعی شده است که با انتخاب مدل هایی با تعداد طبقات و عرض دهانه های مختلف و همچنین اعمال زلزله های گوناگون بر سازه، نتایج جامعهی در این زمینه به دست آید. از طریق نصب میراگرهایی با درصد میرایی مناسب، پارامترهایی نظیر جا به جایی نسبی طبقات، شاخص آسیب سازه و تغییر مکان مطلق طبقات کاهش چشم گیری می یابد و تغییر شکل های غیرخطی در عضوهای سازه به حداقل می رسد. همچنین علی رغم کاهش نیروها بر عضوهای سازه یی، برش طبقات و برش پایه در مواردی، به ویژه در صدهای میرایی بالا، افزایش می یابند. در این تحقیق همچنین در مورد میرایی الحاقی بهینه به منظور طراحی میراگرها برای قاب های مختلف بحث شده است.