شناسایی سیستم ها در نرم بی نهایت

دراین نوشتار یک الگوریتم خطی ویک الگوریتم غیر خطی برای شناسایی سیستم ها در فضای h بینهایت ارائه شده است. کران های خطا که برای هر کدام از الگوریتم های به دست آمده نشان می دهند که الگوریتم خطی همگرایی مقاوم ندارد ولی رشد واگرایی آن متناسب با log(n) است ( n درجه ی مدل است). الگوریتم غیر خطی همگرایی مقاوم دارد و کران بدترین حالت خطای شناسایی (در نرم بینهایت h) برای آن به دست آورده شده است. الگوریتم خطی ساده تر از الگوریتم های غیر خطی است ولی به علت نداشتن خاصیت همگرایی مقاوم، در طراحی کنترل مقاوم که به همگرایی مقاوم نیاز دارد، کاربردی ندارد. اما چون این الگوریتم در درجه مدل های پایین تر عملکرد خوبی دارد، باید قبل از به کارگیری آن، با استفاده از اطلاعات قبلی در مورد سیستم مورد شناسایی، مرز واگرایی را مشخص ساخت. الگوریتم غیر خطی با وجود داشتن محاسبات طولانی و پیچیده دارای خاصیت همگرایی مقاوم بوده و متناسب با خواسته های طراحی کنترل مقاوم است. همچنین این الگوریتم در مقایسه با الگوریتم خطی (وقتی که هنوز به مرز واگرایی نرسیده است) از خطای شناسایی کمتری برخوردار است.