بهبود بهره وری سیستم حمل و نقل با استفاده از مدل برنامه ریزی ریاضی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی

بهبود سیستم های حمل و نقل یکی از مهم ترین مقولات در برنامه های توسعه اقتصادی هر کشوری است. در این نوشتار یک مدل برنامه ریزی به منظور سنجش بهره وری در سیستم حمل و نقل در ایران ارائه شده است. در این تحقیق نیروی کار در سه بخش مدیریتی، عملیاتی و اداری و نیز سرمایه به عنوان ورودی های مدل فرض شده اند. بیشینه سازی شاخص بهره وری کل نیز به عنوان تابع هدف در نظر گرفته شده است. در تابع هدف مدل از یک تابع وزن دار متشکل از عوامل مختلف تشکیل دهنده ی شاخص بهره وری کل استفاده شده که اوزان آنها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی محاسبه شده است. پس ازحل مدل در یک نمونه ی عملی سطح بهینه ی شاخص بهره وری کل، شاخص ها بهره وری جزئی و همچنین مقدار بهینه ی هر یک از متغیرها در سیستم حمل و نقل مورد نظر تعیین شده است. همچنین، حساسیت مدل نسبت به نوسان غیر منتظره ی تقاضای مسافران و نیز تاثیر تغییرات یک سری از عوامل مهم در تصمیم گیری های این بخش بر نتایج مدل مورد بررسی قرار گرفته است.