نهادسازی نوین آمریکا برای مهار ایران و چین در آسیا (مطالعه موردی: کواد 2)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مقومی امیررضا ,شریعتی شهروز
|
|
منبع
|
سياست خارجي - 1402 - دوره : 37 - شماره : 1 - صفحه:93 -122
|
|
چکیده
|
طراحی راهبرد‌های مبتنی بر «مهار» همواره یکی از ارکان ثابت سیاست خارجی آمریکا از زمان آغاز جنگ سرد بوده است که از سوی دو جناح جمهوری‌خواه و دموکرات آمریکا مورد پیگیری ویژه قرار گرفته است. هم‌زمان با آغاز قرن 21 میلادی و در شرایطی که جمهوری‌خواهان نومحافظه‌کار در دوران بوش پسر پیوند محکمی بین جنگ و سیاست خارجی به‌ویژه در آسیا برقرار کردند، دموکرات‌ها به رهبری باراک اوباما تداوم این مسیر را متناسب با منافع ملی آمریکا ارزیابی نکرده و تغییراتی را در راهبرد ایالات‌متحده در قاره آسیا به وجود آوردند که سنتز این راهبرد در دوره ترامپ نیز پیگیری شد و در دوران بایدن نیز در حال پیگیری است. این مقاله در چارچوب مفروضات نظریات واقع گرا «ثبات هژمونیک» و «موازنه فراساحلی»، با اتخاذ روش تحلیل پسارویدادی و تحلیل تاثیر روند، درصدد است راهبرد آسیایی سیاست خارجی آمریکا را با تمرکز بر «کواد 2» برای مهار دو کشور ایران و چین ارزیابی کند. این پژوهش با مفروض گرفتن دو کشور ایران و چین به‌عنوان نماد دو مجموعه هژمونیک در غرب و شرق آسیا می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که ایالات‌متحده چگونه از نهادسازی‌های نوین امنیتی در آسیا برای مهار ایران و چین بهره‌برداری می‌کند؟ یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که ایالات‌متحده باوجود آن که در حال کاهش تعهدات ژئوپلیتیکی و بهره‌گیری از ظرفیت قدرت‌های منطقه‌ای برای تداوم نفوذ خود در آسیا است، اما هم چنان بر سیاست مهار رقبای آسیایی از طریق نهادسازی‌های نوین اقتصادی، سیاسی و امنیتی تاکید دارد و به نظر می‌رسد مهار چین و ایران مهم‌ترین اهداف ایالات‌متحده از ایجاد نهاد کواد باشد.
|
|
کلیدواژه
|
آسیا، آمریکا، چین، جمهوری اسلامی ایران، کواد
|
|
آدرس
|
دانشگاه جامع امام حسین, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, گروه علوم سیاسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
shariati@modares.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|