اثرات مصرف عصاره آبی برگ بنه (pistacia atlantica) بر نفروپاتی دیابتی در موش صحرایی

زمینه و هدف: امروزه به دلیل افزایش اقبال عمومی مردم در استفاده از گیاهان دارویی، ارزیابی کارآیی و بی خطری این ترکیبات مورد اهمیت قرار گرفته است. در برخی مطالعه ها، عصاره برگ پسته وحشی(بنه) به عنوان ترکیبی با خواص کاهنده قند خون مطرح شده است. با این حال، مطالعه ای در خصوص اثرات احتمالی آن بر نفروپاتی دیابتی صورت نگرفته است، لذا هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات مصرف عصاره آبی برگ پسته وحشی بر نفروپاتی دیابتی در موش صحرایی دیابتیک بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (200ـ180 گرم) مبتلا شده به دیابت شدید به وسیله استرپتوزوتوسین و 8 سر موش سالم همسن به طور مساوی به 6 گروه تقسیم و به مدت سی روز متوالی به شرح پیرو مورد تیمار خوراکی قرار گرفتند. گروههای1، 2 و3 دیابتیک دریافت کننده عصاره آبی برگ بنه در دوزهای 400و200، 100 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن، گروه 4 دیابتیک دریافت کننده داروی کاپتوپریل با دور 50 میلی گرم بر کیلو گرم و گروه های 5 دیابتیک و گروه سالم نیز به عنوان گروه های کنترل، نرمال سالین دریافت نمودند. در پایان پارامترهای بیوشیمیایی؛ قند خون، حجم ادرار، پروتئین ادرار24 ساعته، کراتینین و نیتروژن اوره خون و هم چنین تغییرات کیفی آسیب شناسی کلیه برای تمام گروه ها انجام گرفت و مقادیر مرتبط در بین گروه ها مقایسه گردید.داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.میانگین مقادیر قند خون (33/118 ± 5/383)، اوره نیتروژن (86/2 ± 17/27)، کراتینین خون (45/0 ± 3/1) و هم چنین حجم (10/5 ± 66/24) و پروتئین ادرار(51/1 ± 67/25) در موش های دیابتیک به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل سالم بود(همگی 0001/0p<). هم چنین آسیب های بافتی نظیر گلومرولواسکلروزیس، انتشار ماتریکس مزانشیال، چسبندگی کلافه گلومرولی به کپسول بومن نیز در گروه های دیابتی مشاهده گردید. بر خلاف داروی کاپتوپریل، که توانسته بود به طور معنی داری میانگین اوره نیتروژن (0001/0; p<81/2 ± 5/12)، کراتینین (034/0; p=14/0 ± 97/0 ) و پروتئین ادرار (002/0; p=48/3 ± 66/13) موش های دیابتی را درمقایسه با گروه کنترل دیابتی کاهش دهد و ارزیابی بافت شناسی نیز در این گروه موید اثرات تعدیل کننده آن بود، اما مصرف عصاره آبی برگ بنه در هیچ یک از دوزها نتوانست آسیب های اشاره شده را در موش های دیابتیک بهبود بخشد.نتایج یافته های این مطالعه نشان داد که عصاره آبی برگ بنه هیچ گونه اثر سودمندی بر نفروپاتی دیابتی در مدل حیوانی ندارد.