ارتباط بین سلامت روان و فرسودگی شغلی کارکنان ستادی ومعاونتهای دانشگاه علوم پزشکی یاسوج

زمینه و هدف : سلامت روانی افراد در پیشبرد اهداف ملی و آرمانی جوامع بشری از بیشترین اهمیت از لحاظ صرفه‌جویی در هزینه‌های مادی و معنوی برخوردار است. فرسودگی شغلی پیامد کاهش مزمن منابع توانایی‌های فرد است که از رویارویی طولانی مدت با استرس به ویژه فشارهای شغلی ایجاد می‌شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سلامت روان و فرسودگی شغلی در کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بود.روش بررسی : این مطالعه توصیفی‌ـ همبستگی طی سال‌های 1393ـ1392 بر روی 274 نفر از 961 نفر کارکنان ستادی و حوزه معاونت‌های دانشگاه علوم پزشکی یاسوج که به صورت تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های وضعیت سلامت روان و فرسودگی شغلی مسلش استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون فرید من تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین سلامت روان وابعاد فرسودگی شغلی رابطه معنی‌داری وجود نداشت(05/0p<) و هم‌چنین در بین نمونه‌های مورد مطالعه بعد درگیری با میانگین(48/1) از اهمیت بالاتری برخوردار بود و بعد مسخ شخصیت با میانگین (44/3) کمترین اهمیت را داشت.نتیجه‌گیری: وقتی کارکنان از سلامت روانی کامل برخوردار باشند و از شغل خود احساس رضایت نمایند باعث سلامت، امکان دستیابی به حداکثر کارایی در سازمان را موجب می‌شود.