اثر بلند مدت داروی دگزامتازون بر پارامترهای تولیدمثلی در موش آزمایشگاهی نر

چکیدهزمینه و هدف: امروزه عوارض جانبی داروهای شیمیایی از جمله دگزامتازون به عنوان یکی از داروهای ضد التهاب استروئیدی بر سیستم‌های مختلف بدن و کاهش توان تولید مثلی و ناباروری مورد توجه است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر بلند مدت دگزامتازون بر سیستم تولید مثل در موش نر بود.روش بررسی: در این آزمایش تجربی، 75 سر موش نر بالغ به طور تصادفی به 5 گروه شامل؛ کنترل، دارونما و 3 گروه تیماری تقسیم شدند. گروه کنترل بدون تزریق و گروه دارونما تنها با نرمال سالین تزریق شدند و گروه‌های تیماری نیز دگزامتازون را با دوزهای 1/0، 5/0 و 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی و یک روز در میان به مدت 20 روز دریافت نمودند. سنجش هورمون‌های تولید مثلی با روش الایزا انجام شد. بیضه‌ها برای انجام آزمایش‌های بافتی تشریح شدند. داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: میزان fsh در هر سه گروه تیمار با دگزامتازون افزایش معنی‌داری را نشان داد. lh در گروه تزریق با دوز 1/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم کاهش، ولی در گروه تزریق با دوز 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم افزایش معنی‌داری یافت شد. تستوسترون در دوز 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت(05/0p<). وزن بیضه، میزان سلول زایای اسپرم، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرم اپیدیدیمی و باروری موش‌ها در تمامی گروه های تیماری به صورت معنی‌داری کاهش یافت(05/0p<).نتیجه‌گیری: داروی دگزامتازون دارای تاثیر منفی در تولید مثل است و می-بایست در کاربرد این دارو در دوزها و زمان‌های مختلف، عوارض احتمالی آن را مد نظر قرار داد.