اثر عصاره علف چای و کرم سولفادیازین نقره 1 درصد بر بهبود زخم سوختگی درجه دو در موش صحرایی نر

چکیدهزمینه و هدف: علف چای در طب سنتی، گیاهی است که برای درمان موضعی زخم های سطحی، سوختگی و درماتیت استفاده می‌شود. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره علف چای و کرم سولفادیازین نقره 1 درصد بر بهبود زخم سوختگی درجه دو بر موش صحرایی نر بود.روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن50±200 گرم انجام شد. برای ایجاد سوختگی درجه دوم با استفاده از تیوپنتال سدیم، حیوان بی‌هوش شد و با آب جوش سطح مقطع به مساحت 2 سانتی‌متر مربع ایجاد شد و به طور تصادفی به 3 گروه مساوی تقسیم شدند. بعد از سی و پنج روز تیمار، موش‌ها بیهوش شدند و نمونه‌های بافت سوختگی مورد نظر برداشته و بعد از پردازش بافتی و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین ـ ایوزین با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. گروه اول یا کنترل سوختگی، روزانه با سرم فیزیولوژی شستشو می‌‌شدند. گروه دوم و سوم پس از سوختگی به ترتیب با عصاره‌ آبی الکلی علف چای و کرم سولفادیازین نقره 1 درصد تحت تیمار قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: میانگین سطح سوختگی، ضخامت اپیدرم و میزان مالون دی آلدهید در گروه تیمار با علف چای در مقایسه با گروه سولفادیازین نقره و گروه کنترل به حد طبیعی نزدیک شده بود، ولی در طول مدت تیمار در مقایسه با گروه سولفادیازین نقره اختلاف آماری معنی‌دار یافت نشد(05/0p > ). نتیجه گیری: هر چند از لحاظ آماری اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد، ولی اثرات ترمیمی‌در گروه تیمار شده با علف چای در مقایسه با گروه‌های دیگر بهتر بود.